Bij leven en welzijn
Al twintig jaar koester ik hem. Ga ik de trap op in de garage voor mijn schuurvondst. Schuurvondsten hebben eigenlijk altijd betrekking op oude motoren en auto's. En daar staat hij, of ze, daar wil ik vanaf zijn. Een oude besteleend uit 1960. Één van de eerste types, voor de ingewijden ribbelkap, zelfmoorddeurtjes, ovale achterruitjes en een Glaceauto. Dat laatste duidt op zijramen. Redelijk zeldzaam, de meeste hebben een dichte laadruimte. Met benzinepeilstok, handbediende ruitenwissers, hoewel je die ook kan koppelen aan de versnellingsbak, zodat de wissers bij hard rijden (wat is hard met 12 pk en een top van 60 km per uur) snel heenenweer zwiepen. Op vierenveertig jarige leeftijd aangeschaft, voor later, voor na mijn pensionering te gaan restaureren.
En nu gaat ze dus weg, ik weet een liefhebber op het dorp van de tompoucen iets verderop. Er zit nog minimaal twee jaar werk aan in rustig tempo en dat ga ik niet meer doen. Zelfs als ik bijna voltijds er aan zou werken, ben ik nog minimaal een half jaar zoet. En ik heb ook nog zoveel andere dingen die ook leuk zijn. Fietsen, motorrijden, met Ma er op uit. Klussen rondom huis en met mevrouw Zweef genieten van de ondergaande zon.
Poot wordt dikker, voel het tot in mijn lies. Er zal wat moeten gaan gebeuren vrees ik. Over twee maanden als ik dat vol kan houden of misschien eerder als ik er echt last van ga krijgen.
6 reacties
Omgeruild voor een paar tompoezen?
Misschien heeft die arts die in je hoofd heeft gekeken, dat losse steekje niet gezien....
Inderdaad bij leven en welzijn. Geniet nog maar vele jaren van die andere auto. Is dat een Citroën ID of DS?. Spoedig beterschap met je been.
Die andere is een DS Pallas van 1968. Belgische produktie, derde neus, opliggende klink en tweede dashboard.
En dat been, vrees dat dat niet meer goed komt, lymfeklieren zijn aangedaan. Hopelijk is het nu een lymfebaan die wordt dichtgedrukt, dan zou dat nog goed kunnen komen ket chemo.
Voor die DS Pallas weet ik nog een adresje :-)
Lieve Timo,
Het zal niet makkelijk zijn geweest om dit besluit te nemen.
Ik vindt het knap van je, en ik hoop dat je er na restauratie, een ritje in mag maken.
Nu heb je natuurlijk ook een prachtige DS, en dat verzacht de pijn een beetje.