Jeuk en pijn


Zo de eerste immuuntherapie zit erin met weinig tot geen klachten. Ik voel me energie wat meer terug komen en heb het gevoel alles aan te kunnen. De eerste waslijst aan ziekenhuisbezoeken voor bloedafname zitten er nu ook bijna op en dan wachten op 8 september voor kuur 2. De scan die gemaakt is op 31 juli laat toch weer een groei zien dus het is echt hopen dat dit iets doet.

Maar dan zoals de titel zegt Jeuk en pijn…. Ze zeggen wel eens jeuk is erger als pijn maar voor mij is het allebei even erg. Als het een ophoudt begint het andere en soms weet je je echt geen raad met jezelf. Ik heb lang nagedacht of ik dit met iedereen wil delen, want het is nogal gênant, maar het hoort erbij en het doet iets met mij en ook de mindere leuke kanten mogen jullie weten.

Begin juli kreeg ik al wat jeuk in mijn vagina, maar dan echt helemaal bovenin, een plek waar je niet even snel kan krabben. Na mijn afspraak bij de gynaecoloog waar ik er verder niks over gezegd had (dacht gaat wel over) werd het erger. Ik heb mail contact gehad en al zijn adviezen opgevolgd maar niets werkte. Zwitsal, vaginale gel om het natter te maken en iets tegen een schimmel. Maar niks hielp of veel te kort. We gingen op vakantie en naar Engeland en ja ik wilde niet dat die dingen in de soep zouden lopen en dus bleef ik volhouden. Avonden met jeuk, huilend in mijn bed, de slaap niet kunnen vatte etc… Ik werd er gek van. Zo hoeft het voor mij niet meer zei ik tegen Mark.

Afgelopen maandag moest ik bloedprikken, nadat ik zondag 2 uur huilend onder de douche had gezeten met een koude straal tegen mijn doos was de maat vol, dit kan ik niet langer volhouden, het is vreselijk. Ik huil niet snel maar ik leek wel een klein kind en dat is niks, ik schaam me rot, voel me schuldig nar mark en wil niemand erover vertellen, maar juist het vertellen en nu het schrijven lucht op. Maandag op de oncologie voor bloed afname, hoe gaat het vraagt de verpleegkundige, meestal is mijn antwoord het gaat goed, maar dit keer zei ik niet best, ik heb zoveel jeuk en niks helpt ik wordt er gek van. Zij nam mijn verhaal serieus en belde direct met de oncoloog, die belde met de gynaecoloog en uiteindelijk mocht ik daar om 11 uur zijn. Ik moest even wachten maar ik had het er voor over, ER MOET EEN OPLOSSING KOMEN VOOR DIE KUT JEUK.

De gynaecoloog nam een kweekje af maar zij al snel ik verwacht niet dat er een schimmel of bacterie zit, alles ziet er goed uit. Op mijn top, dus helemaal bovenin voelt zij een hard stuk en daar hebben we het, het is een stuk tumor wat vreselijk jeukt en eerlijk gezegd heeft ze er niet een passende oplossing voor. Dat heb ik weer alle klachten die ik heb is bijna deal er maar mee. Na wat overleg schrijft ze installigel voor, een op waterbasis verdovende gel die ik dan zo hoog mogelijk in moet spuiten om te hopen dat de jeuk vermindert. Het is nu 3 dagen verder en of het echt werkt, niet echt… Moet ik het nog even aankijken of moet ik weer actie ondernemen, heb de gynaecoloog weer een mail gestuurd en moet straks weer bloed prikken dus we gaan het zien.

2 reacties

Jeetje daar word je toch helemaal gek van..? En dan kunnen ze zoveel maar hier hebben ze dan niks tegen (moest wel een beetje grinniken om de ' kut jeuk' ...letterlijk én figuurlijk. Hoe is het nu? Denk aan je eigen motto: alles komt goed!
Laatst bewerkt: 28/08/2017 - 15:38