Longembolie

12 februari 2016 wat heb ik nu weer. Samen met mijn man een dagje vrij en even op pad. Pijn in mijn schouder overmatig geeuwen en de pijn wordt erger. Ik vertrouw het niet en bel de huisarts op ik moet om 3 uur langskomen. Op aandringen mag ik cito mijn ddmier laten prikken. En ja hoor om half 5 wordt ik gebeld de uitslag is iets verhoogd en ik moet direct naar de spoedeisende hulp voor een scan. Mijn ouders zijn vandaag 26 jaar getrouwd en ik wil ze niet lastigvallen met mijn probleem. Ze moeten genieten van hun avond. Maar dan belt mijn vader om ons te bedanken en dan kan ik niet liegen natuurlijk. Uitslag scan is er en inderdaad allemaal kleine longembolieen tege alle verwachtingen van de artsen in. Ik moet blijven en wordt opgenomen. Ik wil graag nog 1 laatste sigaret roken en de arts geeft toestemming. Op de afdeling aangekomen mag dit absoluut niet maar dit is wat ik wil en ga toch. Helaas wordt ik weer tegengehouden en mag ik echt niet gaan. Dit tot grote frustratie bij mij. Ik heb tot na het weekend in het ziekenhuis gelegen waarna ik thuis verder kon herstellen. Tot op de dag van vandaag nog steeds last van benauwdheid klachten met onduidelijke oorzak