Werken aan LICHAAM en ZIEL en een groot A-MOMENT! 23-1-2018
Intake onco-fysiotherapie!
Nuchtere mensen die niet schrikken van dat je kanker hebt. Ook wel weer eens lekker. Ik kan al beginnen op maandag 29, dus net voor de eerste chemo, joepie! lekker bodempje leggen. En dan is het in principe gedurende de hele behandeling 2x per week, behalve als het effe niet gaat, net na de chemo ofzo.
En dan de vergoeding hiervan. Ik kan jullie niet belasten met alle details, die zijn te bizar voor woorden. Saillant detail: je krijgt chronische fysiotherapie WEL na een operatie aan je borst en NIET voor, tijdens of na chemo (nota bene: bij chemo is het bewezen dat veel meer patienten hiermee de chemo volhouden met betere conditie en minder bijwerkingen!!) Uur aan de telefoon gezeten met een hele aardige meneer van stichting Tegenkracht, alles bekeken, aanpassen verzekering, subsidie via die stichting, tot hij voorstelde te vragen aan mijn werkgever om dit te vergoeden, omdat je zo mogelijk sneller je werk kunt hervatten. Subliem idee! Zij regelen het voor mij!
(volgens mij zijn ze te sponsoren)
En ik doe elke dag TRE.
(Tension release exercises, voor de liefhebber: http://www.corpusz.org/tre/ )
Het losmaken van diepe spanningen.
Niet echt expres, gaat gewoon vanzelf, maar volgens mij is het wel heilzaam.
Liefst ( nou ja liefst…) snachts om vier uur.
Na een paar uur slapen word ik namelijk heel erg wakker. Dan bedenk ik van alles, soes ik wat door, en regelmatig ga ik dan he-le-maal los. Komt het er helemaal uit. Kan ik Bert wakker maken, dan is hij bij me en helpt hij me er doorheen. Zooooo steunend.
Laatst wou ik het stiekem alleen doen. Bert slaapt meestal als een baksteen, maar toen had hij me door. Goed he.
Ja ik weet het, dit soort dingen doen om koffietijd is veel handiger. Maar ja.
Maar komende nacht moet ik me inhouden. Bert gaat morgen wandelen met vriend Hans, dat is voor hem ongetwijfeld ook een medicijn, dus hij moet fit zijn dan. (Nawoord: ik ben niet helemaal consequent geweest. Heb hem laten slapen tot half zeven, toen moest het even. Heeftie daarna wel lekker uitgeslapen, en ik….heb een nieuwe hometrainer gekocht!
En dan is er nog, op mijn werk, borrel ter gelegenheid van het afscheid van naaste collega Addy, wat wij allemaal heel erg vinden. Fijn om er even te zijn, bewogen praatjes door mijn collega’s (over Addy natuurlijk), zoute stengels, nog meer knuffels voor mij. Na anderhalf uur is de I-am-socially-open koek op. En dan….. moet ik even met Addy apart, en dan weer een, heel erg, Addy moment. Zij weg, ik ziek, verdrietig, maar ook helemaal oke. Zijn we weer even schoongewassen!