Mola zwangerschap op je 53e

Na 5 maanden ongesteld te zijn was ik er helemaal klaar mee, naar de huisarts gegaan, daar heb ik tabletten gehad om het te stoppen, helaas dit werkte niet, dus naar de gynaecoloog. 

Ik moet zeggen dat het zolang duurde dat ik naar de huisarts ging is , omdat ik dagen erbij had dat ik dacht het is over, maar dan was het er ineens s avonds er weer. Ook had ik net een andere baan met andere werktijden en we hadden een hele mooie zomer, plus dat je in de overgang bent.....

Eerste afspraak was in december, inwendige echo gehad, daarop was te zien dat er iets in mijn baarmoeder zat, niet duidelijk wat , maar er zat iets in. uitstrijkje gemaakt en weefsel is er genomen, om op te sturen. Na twee week heen voor de uitslag. Kerst zat er tussen.

Alleen na twee dagen na het eerste bezoek verlies ik , net als een miskraam iets.

Het ziet er niet uit het is donker en bobbelig. Daarna voel ik mij zelf een stuk beter, alleen blijf ik ongesteld.

Tweede afspraak, ze dachten aan een schijnzwangerschap, direct bloedprikken , longfoto maken weer een echo,het was weg alleen nog veel weefsel.

Dan komt het woord mola voorbij,heelveel info gezocht en gekregen, ook van de gynaecoloog

Het bleek dus een hystologisch complete homozygote mola. Vanaf nu wordt mijn beta Hcg gecontroleerd, dat betekent elke week bloedprikken en wachten hoe het zich ontwikkeld.Die van mij ging eerst ontzettend naar beneden, maar dan stopt het, dus wordt er besloten om te curreteren. Dit was 4 februari.

Nu prik ik nog elke week en de waarden gaan langzaam naar beneden, ik moet een O hebben , dan is het pas zeker dat de trofoblast uit mijn lichaam is, 

Dus ik wacht af ik sta nu op 17 en ik hoop dat het goed gaat.

Mijn curve is van 100 naar 56/52/77/67/17/6/4/2 en nu weer 2 gegaan

De curretage was tussen de 67 en 17 in, dus daarna  zakte die mooi.

Nu heb ik rare lange bobbel op mijn hoofd gekregen, waar ik morgen weer voor naar het ziekenhuis ga,                                                   en kijken wat dit nu is. En ik blijf elke week bloedprikken.

 

2 reacties

Jeetje, Ellyct, wat een verhaal. Ik had hier echt nog nooit van gehoord, wat een bijzondere dingen kan een mens krijgen. Je zit er natuurlijk helemaal niet op te wachten op zo’n manier “bijzonder” te zijn. Ik hoop dat je bloedwaarden helemaal naar beneden gaan en dat je er helemaal van af bent.

Heel veel sterkte!

Miranda

Laatst bewerkt: 26/02/2019 - 20:57