Ik aanschouw, ik observeer en accepteer.
Een storm van gedachten en gevoelens gaan door me heen. Het ene moment voel ik me opgewekt en staat de werkelijkheid van kanker niet op de voorgrond en het andere moment slaat de realiteit in als een bom. Maandag de eerste afspraak met betrekking tot het traject voor bestralingen. Het ene moment zegt de volwassene in mij dat het allemaal goed komt en het andere moment voel ik me bang en kwetsbaar als een kleine jongen. Ik wist niet dat er ook in Nederland tornado's konden zijn, maar dat is wel wat ik op dit moment ervaar. Ik aanschouw, ik observeer en accepteer.
4 reacties
Dag Ron,
Ik herken het gevoel van een kwetsbare kleine meid. dat is wat kanker met je doet. Het haalt de wortels onder je bestaan vandaan en brengt veel onzekerheid mee. En het voelt eeenzaam. Alleen jij kent de angst en de onzekerheid.
Het goede nieuws is dat je er ook aan gaat wennen. Als straks de orkaan geluwd is, de behandelingen geweest zijn komt ook weer en soort rust of berusting. Dan gaan het leven door en kun je weer genieten van (kleine) dingen.
Heel veel kracht en hoop op een zo goed mogelijk leven met kanker.
Bedankt voor je lieve bericht, Kato. Vanuit mijn beleving gebeurt dat wat er allemaal in mijn leven speelt op dit moment met de intentie om mij terug te gooien op mijn basis en van daaruit weer opnieuw op te staan. Het is voor mij nu belangrijk om allebei de aspecten in mezelf te omarmen, 'mijn krachtige volwassen Ik en mijn kwetsbare Kind' en dan ben ik ervan overtuigd dat we dit samen aan kunnen en zullen genezen. Voor mijn gevoel brengt dit proces mij nog dichter bij mezelf. Dat is ook al de intentie geweest met mijn hartinfarct en Long COVID. Dat neemt niet weg dat het een pittig proces is met veel vallen en opstaan. Ik geniet nu ook al van kleine dingen en vooral van het fotograferen, schrijven van gedichten/quotes en ik ben best wel intensief bezig met het schrijven van mijn boek. Ik ben ook actief bezig met het concreet vorm geven van poëzie avonden met zelf geschreven en ook gedichten van bekende schrijvers, dit in combinatie met muziek. Verder wil ik in de toekomst workshops geven voor diepere bewustwording. Dit geeft mij kracht en inspiratie!
Ai Ron!
Het is ook zó'n vreselijk en beangstigend nieuws! Niet gek dat je angst en onzekerheid voelt voor dit monster dat kanker heet. Verhalen genoeg gehoord waarbij het niet goed is gegaan en waarschijnlijk evenveel waarbij behandeling wél goed is gegaan. Maar in je angst en kwetsbaarheid worden de 'niet-verhalen' groter en groter. Angst is een slechte raadgever, maar ja, raak hem maar eens kwijt. Dit is nu wél jóuw realiteit en die is niet anders dan vreselijk, naar en iets om terecht bang voor te zijn.
Probeer dat kleine mannetje bij de hand te nemen. Zeg dat je er voor hem zult zijn onder alle omstandigheden. Ga samen de weg en voel dat je samen sterker bent dan alleen. En weet dat je hier altijd een luisterend oor vindt, altijd iemand die je misschien nét dat beetje moed en vertrouwen geeft...
Lieve groetjes Hebe
Bedankt voor je lieve bericht, Hebe. Ik had eerst het bericht van Kato gelezen voor dat ik jouw bericht las, maar dit sluit er mooi bij aan!