Spinsels

Tja, terug in Nederland schiet mij weer van alles te binnen. Het borrelt.
Plop, ineens weer dingen waar ik tegenaan liep.

Tafelpraatje tijdens de cruise. In gezelschap van een chirurg en een docent. Na avond twee. En wat doe jij? Uhhh, tja. Verschillende opties schoten door mijn hoofd.

Ik heb het één avond weten te omzeilen, maar moest daarna met de billen bloot.

Ik ben thuisblijfmoeder. Oh leuk. Hoe oud zijn je kinderen. Uhhh, volwassen :) Nah, geen optie.

Ik heb een hele rijke man. Ik geef geld uit. Uhhh, dat gingen ze niet geloven. Zeker niet omdat ik een Supertrash avondjurk aanhad. Nah, geen optie. Al hoewel? Ik had wel mooi een echte Valentino clutch van mijn zus en zwager gekregen :)

Ik zit in de ziektewet. Pfff, wat kostte me dat moeite zeg. Voor het eerst in mijn leven moest ik zeggen dat ik geen werk heb. Oef.

Oh, heb je een burn out? Ja, nu wel.

Hoe idioot voelt het dat je moet zeggen dat je niet werkt. Ik schaamde me ervoor. Ik baalde ervan dat ik geen werk meer heb. Ik vervloekte mijn kanker want ineens miste ik mijn werk enorm.

Werk is altijd een onderdeel geweest van mijn leven. Nou ja, bijna altijd.
Ooit heb ik per direct ontslag genomen. Ik was het getreiter zat. Net bevallen, geen zwangerschapsverlof zoals nu gebruikelijk is. Geen "kolf" mogelijkheden. Alleen maar gezeur over het feit dat ik bleef werken nadat ik een baby had gekregen. Dat deden vrouwen niet. Zeker niet in het christelijk onderwijs. Met de C als hoofdletter. :)

Tja, die C op de Veluwe. Een slechte combinatie met de P.
Heel snel ging ik fulltime invalwerk doen. Weer op scholen met een C. Kwam er een baantje vrij voor 2 dagen, dan werd mij ineens gevraagd of mijn man het wel goed vond dat ik werkte. Ik weet nog dat ik toen gezegd heb dat ik hun baantje niet meer wilde.

Uiteindelijk ander invalwerk gevonden. Geen vergoedingen voor kinderopvang. Geen vervoer, dus alle dagen op de fiets kinderen afleveren en doorfietsen naar het werk. Grappig om te zien hoe ouders nu klagen. Na één jaar werken had ik precies genoeg geld over om een nieuwe fiets te kopen. De rest was naar de kinderopvang gegaan. Gewoon werken om erin te blijven en omdat het leuk was. Investeren in de toekomst en veel werkervaring opdoen. Daar ging het om.

Wel fijn dat een schoonzus bijsprong en zelfs de ovenschotel klaar had staan :) Dank je Anja!

Ik heb het leukste werk wat er bestaat gedaan. Heb er enorm van genoten. Heb er soms slapeloze nachten van gehad. De werksfeer was niet altijd leuk. Communicatie in het onderwijs laat nog wel eens te wensen over. Als leerkracht/docent zit je soms klem tussen kunnen, willen, doen en moeten. Ik heb eruit gehaald wat er inzat. De toch wel, met hoop en vrees, overstap naar VO gemaakt. Ik baal er wel van dat ik dat niet heb kunnen waarmaken.

Daar werd ik dus even aan herinnerd tijdens de cruise.

Gewoon door een simpele vraag.

"en wat doe jij?"