Met de billen bloot....

Met de billen bloot....

21 september 2017

Ik heb heel lang getwijfeld of ik dit blog zou schrijven, of nee, ik heb niet getwijfeld of ik het zou schrijven, maar wel getwijfeld of ik het zou plaatsen.

Mijn blog is tenslotte openbaar, dus buiten de doelgroep die ik graag wil bereiken (vrouwen die hetzelfde meemaken) wordt mijn blog ook gelezen door mijn kinderen, mijn familie en vrienden.

Maar toen dacht ik; kom op meid, jij bent altijd zo open en eerlijk over alles dus waarom niet openhartig over dit onderwerp ?

Dus, bij deze, ik ga met de billen bloot.....
Ik ga jullie meer vertellen over de bloemetjes en de bijtjes 😀
Uiteraard is dit een geintje... hihi... wat ik wel met jullie ga delen is mijn beleving van het seksuele aspect tijdens mijn hele avontuur van de afgelopen 2,5 jaar.
Wees niet bang, ik zal niet in detail treden, en ook over de variatie van standjes en speeltjes zal ik niks verklappen..... 😉

Toen ik in maart 2015 de diagnose kreeg stond mijn wereld op zijn kop.
1 van mijn 'overleving tactieken' was het vergaren van heeeeeel informatie via internet.
Alles wilde ik weten en binnen een paar weken wist ik inmiddels zoveel dat ik op dit onderwerp gemakkelijk had kunnen afstuderen. Ik wil altijd graag alles van te voren weten, dat geeft rust in mijn hoofd en verkleint mijn angst. Bij mijn speurtocht op internet las ik ook over 'seksualiteit bij borstkanker'. Ik schrok van wat ik las. Veel van wat er werd verteld was eigenlijk heel logisch, maar toch... naast alle ellende zou dat mij dit ook nog overkomen?????

Ik besloot bij voorbaat om op zoek te gaan naar manieren om dit zoveel mogelijk tegen te gaan.
Ook hier wilde ik goed op voorbereid zijn !!! Dit was gemakkelijker gezegd dan gedaan. Je kunt wel veel vinden over de klachten die kunnen ontstaan, maar weinig over de oplossingen.

Klachten:
- weinig tot geen zin meer in seks door alle lichamelijke en vooral geestelijke problemen,
- droge vagina (veel voorkomend),
- pijn bij vrijen,
- meer kans op vaginale bloedingen,
- meer moeite met het krijgen van een orgasme,
- verstoring geslachtshormonen,
- overgangsklachten.

Begrijpelijk toch dat ik schrok en meteen weer ben gaan googelen?

Uiteindelijk had ik het gevonden:
TESTOSTERON
Waarvan ik altijd had gedacht dat dit alleen voor mannen bruikbaar was, blijkt ook voor vrouwen heel geschikt. Dit mannelijk hormoon zorgt voor een verhoging van het libido. Bingo! dacht ik.
Als ik straks naast mijn man in bed lig met een droge schrale pruim met een libido van 0,0 dan is dit mijn redding ! ...... ook dit probleem had ik in mijn beleving dus bij voorbaat getackeld.

Tijdens de eerste paar weken na de diagnose was mijn zin in seks inderdaad naar het nulpunt gedaald. En dat is voor mij uniek, omdat ik normaal gesproken over een 'gezond' libido beschik.
Maar in die eerste weken zit je vooral geestelijk met alles in de knoop. Vooral angst overheerst dan. Ook de vele onprettige onderzoeken maken dit niet minder....

Toen de chemo voor mij begon werd dit voor mij niet echt beter, maar toch wilde ik mij hier niet bij neerleggen. De chemo sessies duurden in mijn geval steeds 3 weken, dus 6x 3 weken.
In de eerste week van zo'n sessie was ik behoorlijk beroerd, in de 2e week extra vatbaar voor ontstekingen e.d. en werd seks afgeraden (wat als er een vaginale bloeding optreed...), dus bleef alleen de 3e week over voor eventuele seksuele activiteit. Ik vond dit op 1 of andere manier heel belangrijk en wilde iedere 3 weken tenminste 1x seks. Buiten de wens om intiem te zijn met manlief was dit voor mij ook belangrijk om wat er nog over was van mijn 'vrouw zijn' te koesteren. Alle vrouwelijkheid word er van je afgenomen, je haar, borsten, figuur..... en dan bleek dat vrijen toch 'nodig' voor mij….

Deze 3-wekelijkse 'uitspattingen' waren uiteraard niet te vergelijken met een normale vrijpartij, maar toch.... en gelukkig had ik geen last van pijn, bloed of droogte.....😉
Wel voelden de orgasmes heel anders in deze periode, hoe anders kan ik niet uitleggen, ze waren gewoon vreemd.

Toen de chemo's achter de rug waren en ik met hele kleine stapjes weer mezelf terug vond werd ons seksleven ook steeds meer normaal (en gelukkig ook de orgasmes). Wel was ik wat meer onzeker over hoe ik eruit zag en had ik mijn twijfels of manlief mij nog wel (seksueel) aantrekkelijk vond. Hoe kon hij nou zin hebben in seks met zo'n kale opgeblazen Boeddha? Later heeft mijn (geamputeerde) borst natuurlijk ook nog een grote rol gespeeld in deze onzekerheid... maar stapje voor stapje, met vallen en opstaan, zijn we er samen uit gekomen.

Ondanks dat de hormoonhuishouding in mijn lijf compleet op zijn kop was gezet en ik nu in een kunstmatige overgang zat (door de chemo en de hormoonremmers) was mijn libido niet veranderd. Ik blij, manlief blij, had ik mij voor niets zo druk gemaakt.
Dat dit ook anders had kunnen lopen, daar ben ik mij nog steeds bewust van.
Ik heb mijn testosteron niet hoeven te verhogen (heb altijd al gedacht dat ik hier teveel van had😂) maar wellicht dat andere vrouwen dit wel willen gebruiken?

Naast tabletten om je testosteron te verhogen zijn er ook andere (natuurlijke) manieren om dit te verhogen. Ginseng, zink, vitamine C en D. Verder is minimaal 1x per week een 'stoeipartij' nodig voor het op peil houden van je testosteron niveau.

Bij droogte van de vagina zijn er diverse middelen te koop die dit kunnen verzachten of verhelpen, bijvoorbeeld Vagisan.

Als ik door het bovenstaande maar tenminste 1 vrouw (of man😀) heb kunnen helpen, dan is mijn missie geslaagd... je maakt al zoveel ellende mee als je wordt geconfronteerd met borstkanker, dat de intimiteit met je partner misschien het scherpe randje er kan afhalen....

Heb je tijdens jouw borstenavontuur totaal geen zin in seks en vind je dit ook niet zo belangrijk, schaam je daar niet voor, denk niet dat je niet normaal bent, iedere vrouw reageert anders en dat is helemaal niet erg.... wordt eerst maar beter en neem daarna maar wat testosteron 😘