7. Pijn
Augustus/september 2022 - december 2022
Na weer een paar medisch zorgeloze jaren begint Bas in augustus 2022 steeds meer last te krijgen van zijn hals. Hij heeft moeite om zijn hoofd de hele dag omhoog te houden, kramp in de hals, hoofdpijn. Hij doet wat aanpassingen in zijn medicatie en inderdaad met wat extra Cortisol gaat het wat beter. Wanneer hij weer wat wil gaan minderen merkt hij dat de pijn direct weer terug komt. En zo gaan de maanden daarna de Cortisol behoefte elke keer een beetje omhoog. Hij denkt zelf dat zijn hormonen beter ingesteld moeten worden. Ik moedig hem aan om een ' tussendoor' afspraak met de Endocrinoloog te maken.
Als ik met mijn professionele oog naar hem kijk maak ik me zorgen. Ik heb al die jaren in mijn achterhoofd gehouden dat de kanker terug zou kunnen komen, het was nooit echt op de voorgrond, maar ik ben van mening dat je nooit kunt zeggen dat je kankervrij bent. Er hoeven maar een paar cellen te overleven, denk ik dan... Maar ik wil ook niet de negatieveling zijn en het zwaar maken terwijl je feitelijk nog niets weet. Wat merkte ik/zag ik? Ik zag zijn conditie achteruit gaan, hoewel hij nog steeds probeerde om 2x in de week te sporten, merk ik dat hij het bijna niet meer kan opbrengen. De vermoeidheid is alles overheersend. Ook merk ik dat hij moeilijker verstaanbaar wordt, maar soms twijfel ik daaraan, totdat zijn vrienden dit af en toe ook aan mij aangeven. Ik zit ook met de Cortisol in mijn maag. Het is een stress hormoon, zijn behoefte wordt steeds groter, is het dan niet logisch dat er ergens in zijn lichaam stress is? En dan heeft hij pijn in zijn hoofd/hals gebied, is het dan niet logisch dat de stress dan in dat gebied zit? Oke, het is 19 jaar geleden dat hij in dat gebied kanker heeft gehad... Ook merk ik dat zijn adem minder fris ruikt, ik schenk er niet teveel aandacht aan, hij poetst zo goed als hij kan, zelfs met de kleine mondopening die hij heeft, deze is inmiddels rond de 1- 1,5 cm. Eten gaat moeizamer, logisch als je pijn hebt en als het zoveel moeite kost. Ik maak me grote zorgen...
Eind november eis ik dat Bas bij de huisarts een verwijzing voor de Neuroloog gaat vragen, ik wil een MRI! De huisarts in opleiding die hij krijgt, vindt het eigenlijk niet echt nodig, gewoon pijnstilling slikken en fysio oefeningen doen. Dat deed hij al, de fysio hielp wel iets, de Shiatsu ook, maar de pijn bleef terugkomen. Na enig aandringen krijgt Bas toch de verwijzing en kan hij eind januari 2023 terecht. Intussen is de Endocrinoloog ook nog met hem bezig maar eind december geeft ze aan geen idee meer te hebben, zij kan geen MRI uitschrijven, dat ligt niet in haar vakgebied. Ze vraagt of de afspraak met de neuroloog nog staat, ja gelukkig wel! Bas wilde deze eerder nog afzeggen omdat hij dacht dat het met de controles bij de Endocrinoloog wel weer goed zou komen. Inmiddels is de Cortisol keer op keer opgehoogd. Bas kan inmiddels bijna niet meer slapen of langere tijd rechtop zitten. Wanneer hij gaat liggen wordt de pijn binnen in het hoofd erger, wanneer hij rechtop zit gaat zijn hals meer pijn doen. Ik zie een zeer oncomfortabele man, onrust, hij weet zich geen houding te geven, ik hoor veel gezucht en dat hij af en toe zijn adem inhoudt voor een pijnscheut. Was het maar snel eind januari...
1 reactie
Wat een heftige tijd voor jullie toen en natuurlijk nu nog steeds.
Voordat een tumor gaat opvallen gaat er ongeveer 10 jaar overheen, vanaf de eerste ontsporing, ik heb even een stukje tekst opgezocht wat hierover gaat. Ik wens jou, en de andere geliefden van Bas, veel sterkte met dit grote verlies. Hier is het stukje tekst:
Van gezond weefsel kunnen we zeggen, dat het celverlies 100% bedraagt ten opzichte van het aantal cellen dat nieuw gevormd wordt. Gedurende het kankerproces is het celverlies echter 95 tot 99%, dus de nieuwvorming is dan groter dan het celverlies. Hoe dichter het celverlies de 100% nadert, des te trager groeit de tumor. Het is dan ook niet belangrijk om te weten hoeveel celdelingen er per tijdseenheid plaatshebben, want dat zegt weinig over de groei van de tumor. Om omtrent de snelheid van de groei informatie te geven heeft men de tumor-verdubbelingstijd ingevoerd, en deze verdubbelingstijd is veel langer dan de tijd tussen twee delingen.
De verdubbelingstijd ligt meestal tussen de 100 en 200 dagen, en gedurende deze periode wordt het volume van de tumor dubbel zo groot. Bij een snelle verdubbelingstijd van bijvoorbeeld 125 dagen zal de tumor zich driemaal per jaar verdubbelen. Het kankerproces begint met een enkele kankercel, en na 3 verdubbelingstijden is uit deze cel, dus na een jaar, een groepje van 8 celletjes ontstaan. In dit geval zal, als men de verdubbelingstijd van 125 dagen aanhoudt, het rekenkundig 10 jaar duren, voordat uit die ene kankercel een tumor is gegroeid, die door zijn formaat begint op te vallen. Als in zo’n geval een tumor wordt gesignaleerd, dan heeft die patiënt al minstens tien jaar kanker.
Bron: http://www.twanvanderheijden.nl/kankerdingen/9-het-einde-nadert/