Nog even op de valreep

Het gaat rap richting Kerstmis en dan is zo het jaar voorbij. Soms erg zwaar het afgelopen jaar maar er waren ook mooie dingen. Die probeer ik de bovenhand te laten voeren maar dat valt niet altijd mee. Als je dan weer hoort over lieve mensen die de strijd hebben verloren of gaan verliezen zou ik het liefst onder de dekens kruipen en er niet meer onderuit komen. Afgelopen week heb ik daar een paar dagen naar gehandeld en dat heeft me goed gedaan. Gewoon laten zijn wat is. Pijn, verdriet, gemis en zeker ook wel boosheid. Maar na de storm komt de luwte en merk je dat het verder gaat. Je lijf begint te protesteren en doet pijn van het liggen en hangen. Je ogen doen pijn van de tranen maar willen weer rond kijken. Je bent een mens en die wil altijd weer leven. Weer verder op zijn reis en er het beste van maken. Je raapt je weer bijeen en verzamelt kracht voor de volgende tegenslag. Mijn schoonzusje is nu definitief therminaal. 23 december wordt ze 78 en mijn broer volgende week. Ze vieren hun verjaardag altijd samen op de 15 dec. En de uitnodiging kwam vandaag binnen. Tot het bittere einde de goede dingen vieren. Wat een kracht. Hopend dat ze nog een mooie Kerst krijgen en het nieuwe jaar samen in kunnen gaan. Dan wens ik hen van harte. Mijn darmonderzoek is weer op 11 dec. Maar daar maak ik me niet zo druk om. Zal wel los lopen. Laat het nog wel even weten t.z.t. Lieve groetjes Anne