Een stralende vrouw ...
Afgelopen nacht heerlijk geslapen, zowaar aan één stuk. Onze zoon zei vanochtend "dat komt vast door het nieuws ..." en dan bedoelde hij natuurlijk het goede nieuws van gisteren. Gisteren om 15 uur was het dan zover, onze afspraak bij de verpleegkundig specialist. Ze had mijn man en mij de hand geschud, wij gingen zitten en nog voor ze op haar stoel ging zitten, zei ze "Nou, alles was schoon, helemaal niks te zien op de PET scan". Pardon?! Wow! Ik was super, superblij. Ik had mijn keus om geen preventieve behandeling te starten gebaseerd op vertrouwen in mijn eigen lichaam, maar toch ontkwam ik ook bij tijd en wijle niet aan twijfel en werd ik soms 's ochtends wakker en had ik mezelf weer begraven 's nachts ... Ik merkte de laatste week dat ik meer en meer 'met de rem erop' naar de toekomst keek. Ik had toch ergens een bevestiging nodig dat ik op de goede weg ben (en m'n kortademigheid in een ander hokje kan plaatsen) en de uitslag gaf dus heel veel (op)lucht(ing)! De verpleegkundig specialist gaf nog aan dat ze extra goed naar m'n longen hadden gekeken, maar dat ze echt niks konden vinden... Ik was en ben heel blij, het leek of de deur naar de toekomst wijd opengezet kon worden, ik voelde me opgetild, alsof de wind door m'n haren waaide en ik vooruit kon. Wow! Ik moest gelijk aan een tekst van Loesje.nl denken:
Als je me zoekt
Ik ben in de wolken
Tijdens het onderzoek met de PET scan was ik even een stralende vrouw (er wordt namelijk een radioactieve vorm van suiker via een infuus in de arm toegediend). Die straling kan niet op tegen de straling die de uitslag veroorzaakte. Ik voelde me een echt stralende vrouw. Dankbaar voor alles.
Er zat nog meer mee, namelijk dat ik mocht meedoen met de oncologische nazorg. Ik was even benauwd dat ik niet in aanmerking zou komen, omdat ik geen medische behandeling onderga, maar de verpleegkundig specialist zei gelijk "Ja hoor, dat kan!" en ik kon gelijk een inschrijfformulier krijgen. Sterker nog, ze belde haar collega, ik kon vandaag al op intake komen en kan meedoen in groep 2, startend eind januari. Het is een programma van drie maanden fysieke belasting (2 keer per week) en 6 thema bijeenkomsten met lotgenoten.
Ben ik er dan? Nee, zeker niet. Zoals ik al eerder schreef, geloof ik dat er niet 1 oorzaak is voor het ontstaan van kanker en dus ook niet 1 oplossing. Ook op het gebied van voeding maak ik stappen. Ik was de dag voor onze afspraak in het ziekenhuis bij een dorpsgenoot op bezoek, een deskundige op het gebied van natuurvoeding, iemand die mij via via was aangeraden. Het voelde goed, we snapten elkaar. Ik ben niet op zoek naar een dieet zei ik, want ik ga ervan uit dat ik nog tientallen jaren te gaan heb en dan is, wat mij betreft, een dieet gedoemd te mislukken. Mijn vraag aan haar was of ze me kon helpen met een voedingspatroon, waarvan bewezen is dat het je immuunsysteem een boost geeft. Ik raakte heel enthousiast, ze had kennis paraat, boeken klaarliggen. En ja, voor degenen die mij goed kennen zal het niet onverwacht zijn, ik heb alvast 1 boek besteld. Remmen los!
Emotionele en spirituele voeding heb ik gevonden in de cursus Lichaamswerk. Mid december was het laatste blok van twee dagen. Fantastisch! het heeft me veel gebracht. Het kleine meisje van de vorige keer was er ook weer. Ik heb met mezelf afgesproken goed voor haar te zullen zorgen. Ze doet er toe. Ook ga ik in januari een workshop volgen om m'n adem als steun te kunnen gebruiken. Ik geloof dat je adem een cruciale rol speelt in het tot rust brengen van lichaam en geest en in de ontwikkeling van het bewustzijn.
"Het hart gaat naar binnen toe open"
Ons doel om samen als gezin de Alpe d'Huzes te fietsen komt dichterbij. Onze zoon en ik waren gestart met ieder 1 beklimming als doel, maar we gaan ondertussen voor ieder 2 beklimmingen. Eén keer in de ochtend en één keer in de middag, met tussen de middag een broodje kroket (moeten we nog wel het Frans voor broodje kroket uit ons hoofd leren). Mijn man ging voor 4 beklimmingen, maar gaat ondertussen voor minimaal 4 beklimmingen. We hebben enorm veel zin in dit avontuur!
Wat we ook nodig hebben is sponsoring. Als u wilt, zou u ons dan willen sponsoren? Ieder bedrag is welkom!
De eerste link onderaan dit bericht is naar de pagina van onze zoon Sander, hij is 10 jaar. Hij is kort in zijn motivatie "ik fiets voor mamma omhoog!". Sinds gisteren kan hij zeggen dat mamma borstkanker had en niet heeft, want dat is ons stellig vertrouwen. Hij heeft al een hele mooie donatie gekregen via het bedrijf van mijn oudste zus. Wie volgt?
Ik fiets zelf omhoog voor alle opa's, oma's, pappa's, mamma's, broers, zussen, jongens en meisjes die ooit met kanker te maken kregen/krijgen! Meer onderzoek naar diagnostiek en behandeling is en blijft nodig. Op 1 juni 2017 fietsen wij voor dat doel, samen met nog een paar duizend mensen (die ook allemaal iemand kennen/kenden), dé Alp met haar 21 bochten omhoog.
https://deelnemers.opgevenisgeenoptie.nl/sanderblaakmeer
https://deelnemers.opgevenisgeenoptie.nl/antonblaakmeer
https://deelnemers.opgevenisgeenoptie.nl/anjaheukels
Als je me zoekt
Ik ben in de wolken
Tijdens het onderzoek met de PET scan was ik even een stralende vrouw (er wordt namelijk een radioactieve vorm van suiker via een infuus in de arm toegediend). Die straling kan niet op tegen de straling die de uitslag veroorzaakte. Ik voelde me een echt stralende vrouw. Dankbaar voor alles.
Er zat nog meer mee, namelijk dat ik mocht meedoen met de oncologische nazorg. Ik was even benauwd dat ik niet in aanmerking zou komen, omdat ik geen medische behandeling onderga, maar de verpleegkundig specialist zei gelijk "Ja hoor, dat kan!" en ik kon gelijk een inschrijfformulier krijgen. Sterker nog, ze belde haar collega, ik kon vandaag al op intake komen en kan meedoen in groep 2, startend eind januari. Het is een programma van drie maanden fysieke belasting (2 keer per week) en 6 thema bijeenkomsten met lotgenoten.
Ben ik er dan? Nee, zeker niet. Zoals ik al eerder schreef, geloof ik dat er niet 1 oorzaak is voor het ontstaan van kanker en dus ook niet 1 oplossing. Ook op het gebied van voeding maak ik stappen. Ik was de dag voor onze afspraak in het ziekenhuis bij een dorpsgenoot op bezoek, een deskundige op het gebied van natuurvoeding, iemand die mij via via was aangeraden. Het voelde goed, we snapten elkaar. Ik ben niet op zoek naar een dieet zei ik, want ik ga ervan uit dat ik nog tientallen jaren te gaan heb en dan is, wat mij betreft, een dieet gedoemd te mislukken. Mijn vraag aan haar was of ze me kon helpen met een voedingspatroon, waarvan bewezen is dat het je immuunsysteem een boost geeft. Ik raakte heel enthousiast, ze had kennis paraat, boeken klaarliggen. En ja, voor degenen die mij goed kennen zal het niet onverwacht zijn, ik heb alvast 1 boek besteld. Remmen los!
Emotionele en spirituele voeding heb ik gevonden in de cursus Lichaamswerk. Mid december was het laatste blok van twee dagen. Fantastisch! het heeft me veel gebracht. Het kleine meisje van de vorige keer was er ook weer. Ik heb met mezelf afgesproken goed voor haar te zullen zorgen. Ze doet er toe. Ook ga ik in januari een workshop volgen om m'n adem als steun te kunnen gebruiken. Ik geloof dat je adem een cruciale rol speelt in het tot rust brengen van lichaam en geest en in de ontwikkeling van het bewustzijn.
"Het hart gaat naar binnen toe open"
Ons doel om samen als gezin de Alpe d'Huzes te fietsen komt dichterbij. Onze zoon en ik waren gestart met ieder 1 beklimming als doel, maar we gaan ondertussen voor ieder 2 beklimmingen. Eén keer in de ochtend en één keer in de middag, met tussen de middag een broodje kroket (moeten we nog wel het Frans voor broodje kroket uit ons hoofd leren). Mijn man ging voor 4 beklimmingen, maar gaat ondertussen voor minimaal 4 beklimmingen. We hebben enorm veel zin in dit avontuur!
Wat we ook nodig hebben is sponsoring. Als u wilt, zou u ons dan willen sponsoren? Ieder bedrag is welkom!
De eerste link onderaan dit bericht is naar de pagina van onze zoon Sander, hij is 10 jaar. Hij is kort in zijn motivatie "ik fiets voor mamma omhoog!". Sinds gisteren kan hij zeggen dat mamma borstkanker had en niet heeft, want dat is ons stellig vertrouwen. Hij heeft al een hele mooie donatie gekregen via het bedrijf van mijn oudste zus. Wie volgt?
Ik fiets zelf omhoog voor alle opa's, oma's, pappa's, mamma's, broers, zussen, jongens en meisjes die ooit met kanker te maken kregen/krijgen! Meer onderzoek naar diagnostiek en behandeling is en blijft nodig. Op 1 juni 2017 fietsen wij voor dat doel, samen met nog een paar duizend mensen (die ook allemaal iemand kennen/kenden), dé Alp met haar 21 bochten omhoog.
https://deelnemers.opgevenisgeenoptie.nl/sanderblaakmeer
https://deelnemers.opgevenisgeenoptie.nl/antonblaakmeer
https://deelnemers.opgevenisgeenoptie.nl/anjaheukels
1 reactie