Op de valreep, waar naar toe?
25-01-2025 0:00 uur
En langzaam aan ga je de effecten van de (spanning rondom) kanker of de chemokuur merken.
Ben in nog geen 5 weken 5 kilo afgevallen terwijl met de chemo gestart 14-01-2025. Welk dieet kan daar tegenop?
De huid gaat verslappen, krijgt vreemde vlekjes of wordt ruwer, gevoeliger en krijg er binnen no time rimpels bij. Een hele kleine ontsteking bij mijn kies die al dagenlang niet weggaat. Nooit eerder last van gehad.
Ik noem het voor nu "versneld ouder worden". Traplopen ging dat in november nog zonder problemen met een sprintje een aantal keer achter elkaar moet ik nu vaak bovenaan even tot rust komen.
De wandeling naar de supermarkt 300 meter verderop dan voelen m'n kuiten vermoeid aan.
Waar is al die opgebouwde spierkracht gebleven?
Tussen mijn oren voel ik me nog als vóór de diagnose maagkanker (slecht gedifferentieerd adenocarcinoom) met uitzaaiingen in de lymfeklieren en de lever aangevuld met een interstitiële pancreatitis
Als ik naar m'n lijf kijk en voel dan is er in no time de nodige flexibiliteit en kracht verloren gegaan.
Zou dat ook gebeuren met het mentale leven, de psyche?
Ik houd m'n hart vast aan de ene kant.
Aan de andere kant zijn grote breinen geboren en gebleven tot op zeer oude leeftijd....
Zou het een kwestie van keuze zijn? Vroeg hij zich retorisch af...
4 reacties
Bizar hè hoe snel je lichamelijk achteruit kan gaan. Binnen 1 maand na toediening van de eerste chemo werd ik fysiek 20 jaar ouder en toen na een paar maanden de antihormonen erbij kwamen ging er nog eens 10 jaar bovenop. Wekelijks naar oncologische fysiotherapie houdt de boel nog enigszins in beweging, maar dat alles gaat zakken naar mijn voeten..... Maar ik ben er nog. Mijn mentale weerbaarheid en veerkracht is vele malen groter dan ik ooit had kunnen denken. Wij kankerpatiënten zijn over het algemeen veerkrachtige types. Een mentale inzinking of emotionele periode gaat altijd weer voorbij en dan kijken naar wat we nog wel hebben en kunnen is de kunst.
Liefs, Monique
Hai Monique
Erkenning door herkenning. Dank voor je woorden.
Eea laten bezinkend valt me op dat de mentale kracht die er wel is ook meer ruimte krijgt.
Wat zich in kleine dingetjes verwoord:
Luisteren naar de ander zonder invulling.
Vragen en doorvragen.
De ander zien.
Mezelf zien.
De reis die vaak naar buiten is gericht ook die naar binnen onderhoud vereist.
Etc etc
Groet Martin
Ps en dat voor iemand die graag met zijn voeten in de klei staat:-))
Yup. Alle energie down the drain.
Hai
Nou die glimlach met je blogs heb je wel op mijn gezicht getoverd:-))
Teveel om alleen al doorheen te scrollen....alleen de start vinden betekent geen eelt meer op mijn vingers.
Wat me opvalt als ik door diverse blogs heen scroll is dat blogs van bepaalde kankersoorten een langere levensduur lijken te hebben.
Ik zou BIJNA jaloers worden op de mensen met prostaat- of borstkanker...
Of klinkt dit te cru?
Nou hoe dan ook ga ik eens serieus werk maken om je blog vanaf de start door te lezen ter leering ende vermaeck.
Maar na het wat serieuzer doorlezen van je blog houd ik t voorlopig maar ff bij mijn eigen kankertje.
Zeker in deze fase waar het allemaal nog lijkt mee te vallen.
Groet Martin