Een belangrijke marker naast PSA!

Tot op heden wordt de PSA als belangrijke marker aangehouden als het gaat om activiteit van tumorcellen. 

Echter het blijkt dat alleen het meten van PSA allesbehalve zaligmakend is. 

Hieronder een voorbeeld. 

PSA op 21 februari staat op 2.1. Onder de 3 en weinig reden tot ongerustheid. Tijdens de meting op 30 maart geeft de PSA 1.9 aan. Twee dagen later op 1 april is de PSA weer terug op 2.1. 

Afgaande op bovenstaande wordt de indruk gewekt van een stabiele situatie. Wat zouden jullie doen in dit geval? Welke interpretatie zou je hier aan hangen? 

Echter als we verder kijken naar deze stabiele PSA valt het volgende op.  Vrijwel alle bloedwaarden zijn netjes binnen de grenzen, echter 1 waarde springt eruit. 

Op 30 december staat de Alkalische fosfatase op 100. Dit is onder de grens van 115. Geen vuiltje aan de lucht, Echter op de meting van 21 februari tikt de Alkalische fosfatase 123 aan. In dit geval ruim buiten de gestelde norm. 

Om onbekende reden geen signaal voor de oncoloog om hier wat van te vinden c.q. dit te melden. 

Op de meting van 30 maart staat de Alkalische fosfatase op 196 en op de meting van 1 april op 199, waarbij andere bloedwaarden binnen de grenzen zijn. 

De meting op 1 april is genomen in het Radboud UMC waar ik inmiddels onder behandeling ben van prof. Mehra. Vooraanstaand op het gebied van prostaatkanker.

Radboud geeft de volgende lezing over de Alkalische fosfatase. Deze marker kan een paar ontwikkelingen in het lichaam aangeven. 

Uitzaaiing(en) in / beschadiging van de lever. In dit geval zal de bloedwaarde yGT  ook verhoogd te zijn. 

Als de yGT waarde binnen de grenzen is, betekent dit automatisch dat er sprake is van een afwijking in de botten. 

Als de bloedwaarden ALAT en ASAT zijn verhoogd is er sprake van herstel van een uitzaaiing c.q. beschadiging van het bot. 

Als alle bloedwaarden binnen de grenzen zijn en alleen de alkalische fosfatase verhoogd, dan is er sprake van uitzaaiing(en) in de botten. 

Dus ondanks een stabiele PSA, ruim binnen de grens van 3, is er sprake van nieuwe uitzaaiing(en). 

Een PMSA Pet scan zal spoedig duidelijkheid geven, waarbij ik de rechterschouder als probleemgebied aanwijs. 

Nieuwe uitzaaiingen in combinatie met een gelijkblijvende PSA wordt als zorgwekkend bestempeld. 

In het Radboud UMC doe ik mee aan verschillende studies en krijg daarmee toegang tot 'experimentele' behandelingen. 

Hierbij wordt gesproken over Chemo met platinum, immunotherapie etc. Dit geheel afhankelijk van de uitslagen van het DNA onderzoek en type onderzoek van de uitgezaaide kanker. (hierbij ook BRCA1, BRCA2 en TMA)

Inmiddels staat wel vast dat resistentie voor de Firmagon / degarelix al binnen een paar maanden heeft plaatsgevonden en dat de standaard tweede en derde-lijns behandeling (Enza / Albi, Doxacel) niet effectiever zullen zijn. 

Enerzijds zijn drastische maatregelen nodig, echter anderzijds heb ik een hypothese die  een significant ander beeld op de situatie geeft. 

De Pet scan zal uitwijzen of het ziekenhuis of ondergetekende gelijk heeft. 

Meer hierover incl. het enorme belang van voeding en bewegen in de 3e week van mei als alle resultaten binnen zijn en duidelijk is wat het vooruitzicht is.