Vrijdag de 13e

Vrijdag 13-10-2017. Ik zit in de wachtkamer van de huisartsenpraktijk, mijn vrouw zit naast me. Mijn eigen huisarts is er niet. Maar ik kan terecht bij een arts in opleiding. Meneer Korff hoor ik. We staan samen op en stappen naar binnen. De arts steld zich voor en ik sla zijn naam niet op. We gaan zitten en de arts vraagt waar ik voor kom. " nou gister avond zat ik samen met mijn vrouw in bad, toen ik voelde dat mijn linker bal groter is dan mijn rechter bal. Ook merkte ik dat er een ander gevoel zit in mijn bal dan normaal  hij voelt verdoofd  een beetje als een rubber balletje. " 

De arts vraagt of ik mijn broek wil laten zakken zodat hij kan kijken. Hij doet zn handschoentjes aan en begint zachtjes te knijpen. Na 5min mag ik mijn broek weer ophijsen. 

Ja ja ja, als dit een ontstoken bal zou zijn dan zou je al pijn hebben als ik er naar kijk.  Ja dat snap ik ook wel geef ik aan. Of misschien denk ik dat. De arts geeft aan het niet te weten. Ik doe nog een verhaal dat mijn moeder in 2016 plots is overleden aan kanker na een ziekenhuisbezoek van 2,5 week. En dat ik me nu ook wel zorgen maak. Ik heb natuurlijk wel gegoogeld afgelopen nacht. Slapen lukte toch niet. 

De arts geeft aan te willen bellen met een uroloog van het ziekenhuis en dat ik daar even op zal moeten wachten. Want de uroloog was bezig en niet direct berijkbaar. Ik kon naar huis en de arts zou bellen als hij nieuws heeft. 

1uur later belt idd de arts mij op. Hij heeft overlegd met de uroloog en die wil mij graag zien. Ik mag me melden bij de spoedeisende hulp.

Daar aangekomen wordt er bloed geprikt en ik mag bijna direct door naar de afdeling radiologie voor een echo van mijn bal. Terwijl de radioloog bezig is met de echo afronden geeft hij mij nog even gelijk dat mijn bal idd er niet goed uit ziet.

Terug in het eerste hulp hokje komen er een aantal zusters/broeders of zijn het artsen? Langs. Zij maken een praatje vragen mijn verhaal en voelen een beetje aan mijn bal. 

3u na het belletje dat ik me mag melden komt dan de uroloog binnen. We (mijn vrouw is ten alle tijde aan mijn zijde geweest. (Maar niet tijdens de echo)) mogen even met hem mee lopen zodat we wat meer privacy hebben. Op dat moment voel ik de grond wegtrekken onder mijn voeten. Ik hou me groot en we lopen mee. We gaan zitten. Het eerste wat hij me verteld nadat hij zich heeft voorgesteld is dat hij slecht nieuws heeft. "U heeft gelijk. U heeft zaadbal kanker." We=ik krijg direct een keuze. "Ik heb vanavond een plekje op de operatie kamer, of morgen ochtend." Hij geeft aan dat de bal er zo snel mogelijk uit moet en dan wordt onderzocht om welke soort het gaat. Mijn vrouw en ik kijken elkaar aan en weten alle bij al welke keuze we gaan nemen. We krijgen nog even om het te laten bezinken van de arts. Hij laat ons even met ons 2en om het nieuws te laten bezinken. Samen zijn we eruit dat vanavond die bal eruit moet. 

Als de arts terug komt vertellen we onze keuze. Hij plant hem direct in en over 2,5u kan ik al geholpen worden. Het helpt ook dat ik nog niet heb gegeten de hele dag dus kan nuchter onder narcose. De uroloog komt nog met wat statistieken en percentages van kansen op genezing en dat ziet er allemaal prima uit. Geen probleem. 

Dus wij naar boven en hup in bed. De zuster komt met een mooie pyjama voor de operatie en bereid me voor op de operatie. 

Als ik word opgehaald om naar de operatie kamer te gaan zit ik nog wat nerveus te geinen en in de uitslaap/wachtkamer van de operatie wordt ik ook prima gerustgesteld. Eenmaal op de operatie kamer mag ik voor mijn gevoel onnodig voor de zoveelste keer vertellen waar ik voor kom. En om welke bal het gaat. Dan val ik in slaap. 

Als ik wakker wordt zie ik een hoofd boven me "meneer korff? Hallo. Hoe voelt u zich?" Nou een beetje slaperig.  Maar belangrijker is het gelukt? "Ja meneer het is gelukt en we zijn klaar. U wordt zo naar uw kamer gebracht. "  Fijn, hebben jullie mn  bal nog ergens bij de hand? En mag ik hem zien? Even later komt de broeder met een bakje en daarin zit dan mijn 'bal' . Mag ik hem misschien ook even vast houden? vraag ik nog zo stoned als een garnaal. Ik krijg mijn bal in mijn handen en bekijk hem grondig (alleen sla ik er niet veel van op). De bal wordt weer mee genomen en ik ga terug naar zaal. Na 45min vraag ik of mn vader een burger kan regelen want ik heb erg veel honger en zin in koffie. En die mag ik niet als ik nog niets heb gegeten. 

Wat een heerlijk bakkie koffie en hemelse burger waren dat. 

De volgende dag kon ik weer naar huis.  Wat een avontuur.

Wordt vervolgd.