Mijn laatste blog: waar vind ik troost?

Deze blog is op 1 januari gepubliceerd.
Update 12 januari: Christa is in het hospice overleden en is naar haar laatste rustplaats gebracht. De familie ontvangt uw herinneringen aan haar graag op www.memori.nl/christa-van-werkum
Lieve mensen,
Waar vind je troost wanneer je weet dat een dierbare binnenkort komt te overlijden? Waar vind je troost wanneer je eigen leven binnenkort stopt? Vandaar mijn laatste blog over troost. Met hulp van mijn lieve vriendin Gerda in het hospice geschreven. Mijn leven stopt binnenkort, dat van jullie gaat hopelijk nog even door. Dank voor alle fijne contacten, samenwerking, waardering en bovenal liefde die ik mocht ontvangen. Ik wens een ieder die dit leest alle goeds, veel liefde en troost!
Hartegroet,
Christa
Intro
Waar vind je troost wanneer je weet dat een dierbare binnenkort komt te overlijden? Waar vind je troost wanneer je eigen leven binnenkort stopt? Wie of wat kan ons troosten in de aanblik van de eindigheid van ons bestaan? Of is sterven juist een reden tot vreugde, omdat je dan verlost bent van al je aardse ongemakken en is het misschien toch waar van die hemelpoort waar ze klaar staan om ons liefdevol te ontvangen? Al dan niet in de liefdevolle armen in het koninkrijk God.
Onbekend terrein
Net zoals rouwen over het leven wat ik niet meer ga meemaken voor mij onbekend terrein is, is zoeken naar troost in verband met mijn aanstaande overlijden en het aardse verlies van al mijn dierbaren opnieuw een zoektocht. Hoe doe je dat dan? Rouwen over wat straks niet meer is, dat ik er straks niet meer ben en dat jullie leven doorgaat zonder mij. Ook nu zoek ik naar bronnen van kracht en inspiratie. Een aantal daarvan deel ik graag met jullie in deze laatste blog.
Kleine troost
Soms is er maar weinig nodig om troost te ervaren. Bijvoorbeeld een mooie zonnebloem op tafel, een lieve vriendin die een nachtje komt logeren in het hospice, een nachtverpleegster die een kopje thee brengt wanneer ik ’s nachts lig te huilen, een noveenkaars die brandt in de nacht.
Woorden van troost
Tish Warren, een Amerikaanse priester verbonden aan de Angelicaanse kerk schreef een prachtig boek met als titel 'Bidden in de nacht' over de alledaagse menselijke kwetsbaarheid, lijden en Gods schijnbare afwezigheid. Waar vinden we troost als we ’s nachts piekerend wakker liggen? Hoe kunnen we God vertrouwen als alles om ons heen donker is? In haar gebeden put zij uit de aloude Completen:
Waak, lieve Heer, over wie werken, waken of wenen vannacht, en laat uw engelen hen behoeden die slapen. Zorg voor de zieken, Heer Christus; geef rust aan vermoeiden, zegen de stervenden, troost wie lijden, heb medelijden met wie beproefd worden, bescherm wie blij zijn, en dat alles omwille van uw liefde.
Amen.
(Anonymous, Book of Common Prayer)
Voor iedereen
Dit troostrijke gebed is eigenlijk voor iedereen. Voor gezonde en zieke mensen, voor lijdende en blije mensen, voor wie werken, wenen of waken. Dus niet alleen voor mij als stervende, maar ook voor mijn dochters en mijn lieve familie en vrienden die ik nog een lang en gelukkig leven toewens.
Troost zoeken is van alle tijden
Vele oude wijsgeren zijn ons voorgegaan in de zoektocht naar troost. Anselm Grün beschreef er een paar in zijn 'Troostboek voor lichaam en ziel' (2017). Hij laat zich daarbij inspireren door Thomas van Aquino (begin 13e eeuw) en monnik-psycholoog Evagrius Ponticus (4e eeuw). Beide menen dat het lichaam een bron van troost is. En dat het lichaam invloed heeft op de ziel en andersom. Thomas van Aquino spreekt in dit verband over 7 vertroostingen:
· (Levens)lust maakt het leven levendig
· Tranen veranderen droefheid
· Medelijden verlicht onze last
· aanschouwen van de waarheid maakt ons vrij
· Slapen verfrist lichaam en geest
· Baden en reinigen stimuleren
· Gebed verenigt ons gebed met God
Het strekt te ver om uitgebreid deze vertroostingen en die van Evagrius te beschrijven, voor meer informatie zie de literatuurlijst onderaan.
De tien persoonlijke vertroostingen van Anselm Grün
Anselm Grün (Duitse Benedikter pater en schrijver van spirituele boeken en geestelijk verzorger en trainer van contemplatieve trainingen) voegt aan de eerdere genoemde vertroostingen van een aantal wijze mensen nog tien persoonlijke toe, te weten:
· Wandelen – gelijkmatig lopen met heel je lichaam
· In de natuur – in harmonie met jezelf
· Muziek – een weg naar de bodem van je ziel
· Spelen – uiting geven aan een dieper verlangen
· Lezen – in andere werelden duiken
· Herinnering – kostbare schat van ons hart
· Thuis zijn – troost die de ziel raakt
· Stilte – in de ruimte van het pure zijn
· Gesprek – ik voel me begrepen, wij begrijpen elkaar
· Wijn – mystieke vreugde in een kostelijke tijd
Tot slot
Troost vinden bij verdriet is een persoonlijke weg. Wat kan je doen als het niet goed met je gaat? Wat helpt als je verdrietig bent of verward? Uit welke bronnen kan je dan nieuwe kracht putten? Laat je inspireren door wat goed is voor jouw lichaam en ziel. Ik wens mezelf en jullie veel troost toe, een leven lang en daarna.
Hartegroet,
Christa
Meer weten:
Grün, A. : Troostboek voor lichaam en ziel (2017, uitgeverij Kok)
Stolp, H. : Troostboek. Woorden van kracht, moed en inspiratie (2016, uitgeverij AnkhHermes)
Uitgeverij Plint: dood gewoon gaan hemelen (gedichten 2021)
Warren, T. : Bidden in de nacht. Voor wie werken, waken en wenen (2021, uitgeverij Van Wijnen)
Whyte, R. : Troostwoorden, de onderliggende betekenis van alledaagse woorden (2022, uitgeverij Kokboekencentrum)
Christa blogt. Ben je geïnteresseerd in mijn eerdere blogs over rouw, lees dan https://christablogt.blogspot.com/2024/07/blog-46-kostbare-tijd.html en volgende.
11 reacties
Lieve Christa,
Ik gun je een goede overgang naar het eeuwige.
En later, hopelijk nog veel later als ik ook kom, doen we nog wel een keer die Kamanido die er nooit van gekomen is. Hoewel we die dan misschien moeten omdopen naar Dood en gelukkig ❤️
Lieve Christa,
Dankjewel voor deze mooie blog. Ik wens je een zo mooi mogelijke laatste tijd waarin je omringd mag voelen door liefde en nabijheid.
Liefs, Monique
Lieve Christa,
Dank voor je mooie blog. Het doet pijn om te beseffen dat dit je laatste blog is.
Mij werd onderstaande zegening toegestuurd. Ik vond m erg mooi, sterk en troostrijk. Ik stuur m naar je toe. Hij komt van de Indianen in Z Amerika en dateert uit de 7e eeuw. Zoveel wijsheid….
Lieve Christa, je blijft in mijn hart. Ik koester onze gesprekken. Dikke knuffel!
De Nahuatl-zegening
Ik bevrijd mijn ouders van het gevoel dat ze bij mij gefaald hebben.
Mijn kinderen bevrijd ik van de behoefte om me trots te maken. Mogen zij naar hartelust hun eigen weg gaan. Mogen ze hun intuïtie volgen om hun dromen te verwezenlijken.
Mijn partner bevrijd ik van de verplichting om mij compleet te maken. Ik mis niets, ik leer de hele tijd van iedereen.
Ik dank mijn grootouders en mijn voorouders die ter wereld zijn gekomen, zodat ik vandaag kan leven. Ik verlos hen van mislukkingen en onafgemaakte verlangens uit het verleden, wetende, dat ze hun best deden, om hun levensomstandigheden zo goed mogelijk te dragen.
Ik eer mijn familie, houd van haar en accepteer haar als vrij van alle fouten. Ik toon mijn ziel voor haar ogen, daarom weten ze dat ik niets meer verberg of verschuldigd ben, naast trouw te zijn aan mezelf en aan mijn eigen bestaan, door de wijsheid van mijn hart te volgen.
Mijn levensplan vervul ik nu zonder verplichting aan mijn familie. Ik weet dat mijn vrede en geluk mijn eigen verantwoordelijkheid is. Ik geef de rol van redder op, ik hoef niet langer degene te zijn die aan de verwachtingen van anderen voldoet.
Door te leren door de liefde en alleen door de liefde, eer ik mijn essentie en zegen ik mijn essentie en mijn manier van uitdrukken, ook al word ik misschien niet begrepen.
Alleen ik begrijp mezelf omdat alleen ik mijn verhaal heb geleefd en beleefd. Omdat ik mezelf ken, ik weet wie ik ben, wat ik voel, wat ik doe en waarom ik het doe.
Ik eer mezelf, ik hou van mezelf en ik accepteer mezelf als vrij van schuld. Ik eer ook jou, ik hou van je en ik accepteer je als vrij van schuld. Ik eer de goddelijkheid in mij en in jou. We zijn vrij.
geschreven in de 7e eeuw in centraal Mexico
Lieve christa
Ik kan je ook alleen maar een vredevol einde wensen, omringd door iedereen die je dierbaar is.
❤️, willy
Lieve Christa,
Dankjewel voor de mooie blogs en de vele inzichten. Ik denk aan jou en je dochters en wens jullie een zacht en liefdevol afscheid met elkaar. Ik brand een kaars voor je vandaag, woorden schieten zo tekort.
Liefs, Ingrid
Op één of andere manier zal je er altijd zijn. Door je blogs, in de mensen die je kent, die jou graag zien.
Dat je nog veel warmte en zachtheid mag ervaren xx
Lieve Christa,
Dank voor je mooie blog. Alweer. Maar nu jouw laatste en dat doet zeer. Ook al hebben wij dat natuurlijk ook zien aankomen, maar toch. Ik wens jou van harte dat je de rust en de vrede vindt om te gaan. Terwijl ik me ook voor kan stellen dat je diep in je hart zou willen gillen... Het is een zware stap die je zetten moet..
Je betekent veel voor ons door jouw blogs met ons te delen. Je geeft ons handvatten en ook troost doordat juist jíj ze hebt geschreven en met ons hebt gedeeld. Ik hoop dat je ze niet laat verwijderen...
Moedig mooi mens!
Ik weet zeker dat we elkaar zullen weerzien. Voor mij zit iedereen die me dierbaar is - en alle anderen ook natuurlijk - op een wolkje daarboven. Ze kijken naar ons beneden en zullen ons welkom heten als we boven aankomen. Dank lieve jij, je zult in onze herinnering blijven voor de tijd dat wij verder mogen gaan!
Liefs Hebe xx
Dag lieve metgezellen jullie lieve woorden en prachtige zegening ( Ellemes) maken het elke dag een stukje gemakkelijker om het aardse los te laten en de overstap naar de het eeuwige te durven wagen. Moge het goede het schone en het ware daar overheersen. Moge engelen ons begeleiden en God ons beschermen in de palm van zijn hand. Wie weet zien we elkaar daar weer.
Lieve Christa,
Dankjewel voor deze en vorige blogs. Je hebt mij ermee getroost!
Veel liefs,sterkte en vertrouwen gewenst
LaurieJane
Veel geestelijke kracht & berusting toegewenst in deze moeilijke tijd.
Lieve Christa,
Dank je wel voor je inspirerende blogs.
Ik wens jou en je naasten heel veel sterkte. In gedachten brand ik een kaars voor jullie.
Liefs, Wilma