Griep? Longontsteking!
Ik schreef vorige keer al dat ik dacht griep te hebben. Na het een dagje te hebben aangekeken heb ik maandag toch maar het ziekenhuis gebeld, omdat ik de donderdag daarna mijn vierde AC kuur zou krijgen.
Of ik even langs de EHBO wou komen, voor de zekerheid, dan zou er een longfoto gemaakt worden. Die werd gemaakt, er werd heel veel bloed afgenomen, in potjes geplast, aan het zuurstof gelegd. En beklopt en bekeken.
En of ik maar wou blijven (nee, liever niet) voor een nachtje. Er was geen ontkomen aan en ik werd in een stoeltje naar de verpleegafdeling oncologie gebracht, waar ik een kamer mocht delen met een zeer vriendelijke oude heer. Die overigens wel snurkte en harder hoestte dan ik. De volgende dag voelde ik me echt heel ziek en was het wel duidelijk dat er meer aan de hand was, alleen een longontsteking konden ze niet aantonen. Dus werd besloten dat ik griep had en werd ik in allerijl naar een eenpersoonskamer gebracht en in druppel isolatie gezet (zo heet dat nou eenmaal). Deur dicht (maar gelukkig wel een eigen douche en wc). Inmiddels had ik al een infuus aan mijn arm hangen die net niet handig gezet was, bij elke knik ging het alarm af van de pomp. Dus daarna hebben ze de pomp er afgehaald, hij liep evengoed wel door. Na een rustige nacht, geheel geïsoleerd, kwam de volgende dag de verpleegkundige zonder mondkapje binnenstormen. Geen griep maar longontsteking!
Joepie, want dit is met antibiotica te bestrijden. Aldus geschiedde en ik voelde me gelijk opknappen. De koorts zakte, zuurstof steeg, hartslag daalde. Ben nog steeds erg benauwd, maar ik mocht de dag erna gelukkig naar huis!
Mijn andere bloedwaardes waren overigens prima, dus als de longontsteking weg is hoop ik de laatste AC kuur goed te kunnen doorstaan.
Of ik even langs de EHBO wou komen, voor de zekerheid, dan zou er een longfoto gemaakt worden. Die werd gemaakt, er werd heel veel bloed afgenomen, in potjes geplast, aan het zuurstof gelegd. En beklopt en bekeken.
En of ik maar wou blijven (nee, liever niet) voor een nachtje. Er was geen ontkomen aan en ik werd in een stoeltje naar de verpleegafdeling oncologie gebracht, waar ik een kamer mocht delen met een zeer vriendelijke oude heer. Die overigens wel snurkte en harder hoestte dan ik. De volgende dag voelde ik me echt heel ziek en was het wel duidelijk dat er meer aan de hand was, alleen een longontsteking konden ze niet aantonen. Dus werd besloten dat ik griep had en werd ik in allerijl naar een eenpersoonskamer gebracht en in druppel isolatie gezet (zo heet dat nou eenmaal). Deur dicht (maar gelukkig wel een eigen douche en wc). Inmiddels had ik al een infuus aan mijn arm hangen die net niet handig gezet was, bij elke knik ging het alarm af van de pomp. Dus daarna hebben ze de pomp er afgehaald, hij liep evengoed wel door. Na een rustige nacht, geheel geïsoleerd, kwam de volgende dag de verpleegkundige zonder mondkapje binnenstormen. Geen griep maar longontsteking!
Joepie, want dit is met antibiotica te bestrijden. Aldus geschiedde en ik voelde me gelijk opknappen. De koorts zakte, zuurstof steeg, hartslag daalde. Ben nog steeds erg benauwd, maar ik mocht de dag erna gelukkig naar huis!
Mijn andere bloedwaardes waren overigens prima, dus als de longontsteking weg is hoop ik de laatste AC kuur goed te kunnen doorstaan.
6 reacties
Beterschap gewenst!
Liefs
Gerdine
Fijne Paasdagen!