gedicht

Hoi ik ben ilona. 42 jaar en moeder van 2 meiden. Bij mij is in Maart van dit jaar DCIS geconstateerd en heb inmiddels mijn reconstructie operatie vorige week donderdag gehad. Ik mag van mezelf zeggen dat ik een sterke vrouw ben met een positieve instelling maar het valt me toch allemaal zwaar en heb daarover een gedicht geschreven die ik met jullie wil delen. Ik ben hier pas op deze site en hoop dat ik het op de juiste plek doe.

 "Ik wil leven!"
Intens gelukkig,op een roze wolk, stapelverliefd, deuren werden geopend,elders gesloten,door het leven geliefd.
Met niks zijn we begonnen, slapend op de grond,
Toch waren we rijk toen maar bovenal gezond.
Zoveel mooie plannen, geluk dat was ons doel,
Het mocht helaas niet zolang duren, dit zalige gevoel.
Waarom vraag je je af, duurde dit maar zo heel even,
Hartproblemen en Kanker wierpen een schaduw over ons leven.
Een "schaduw"is denk ik te zachtjes uitgedrukt,
Keihard werden we van die wolk afgerukt.
Operatie + bestraling of uw borst moet eraf, dat waren de keuzes die de arts me toen gaf.
Een diep donker gat, de wereld staat stil,
KANKERZOOI!!
Dit is niet wat ik wil!!
Toch was de keus snel gemaakt, weg met die zooi,
Haal er maar af, dat wordt heus wel weer mooi.
Alles is weg,
u bent schoon, wat heerlijk om te horen,
Op dat moment voel je je even herboren.
Dan komt de tijd van herstel, geduld wordt gevraagd,
Terwijl het leven om je heen in hoog tempo door raast.
Contact met werk verloopt stroef, ze laten niks van zich horen,
Ben ik nu naast m'n borst ook m'n baan nog verloren?
Moeilijk te verkroppen en ja het doet zeer,
Hoe moet dat straks verder?
Dat zien we dan wel weer.
Je wordt ook steeds zwaarder door stress en verdriet,
Emoties weg eten, dat werkt ook niet.
God wat mis ik m'n leven, wat mis ik m'n lijf,
Maar het belangrijkste is dat ik positief blijf.
Blijf positief Loon, je bent Kankervrij,
En met een schat van een man aan je zij.
Theezakjes, 1 borst, het blijft hem om het even,
Hoe kan je dan anders dan veel om hem geven.
Weken, dagen, uren telde ik tot mijn hersteloperatie, als er een god bestaat, verleende hij mij geen gratie.
Ik hoopte zo op een set waar ik blij mee zou zijn,
Dat is dus nog niet zo, en oh mijn god die pijn!!
Hou je rug recht Loon, en heb het leven lief,
Bovenal blijf lachen, wordt niet depressief.
Houdt dat doel voor ogen waar je straks samen voor gaat,
Je bent dat echt nog sterker, als je dit eenmaal doorstaat.
Langzaam stap voor stap slaan we ons hier wel doorheen,
Geniet van al het goede met lieve mensen om je heen.
M'n dinnie zei,schrijf het van je af maak een mooi gedicht,
Dat was een goed idee Mas, das heeft m'n hart verlicht.