Waardoor kwam het dat je naar de dokter ging en merkte dat er iets niet klopte?......

Hoi Cor,

Ik had ineens een hele dikke enkel waardoor ik naar de dokter ging, de dokter zei dat het een ontstoken voetvork was maar toch wel raar eruit zag dus ik voor de zekerheid ff bloed moest prikken. 3 uur later werd ik al gebeld of ik met spoed naar het ZH kon komen en werd mij vertelt dat ik AML had, achteraf had ik best wel last van symptomen, o.a. nachtzweten,blauwe plekken, moe, opgezette klieren,maar ik ging 5 dagen per week van 9-5 naar school dus dacht dat de moeheid daar door kwam, en de rest lette ik niet echt op waren ook gewoon soort griep verschijnselen in mijn ogen.

Groetjes

Een goede vraag. Bij mij begon alles met het gevoel alsof ik de griep had. Nachtzweten, een stuk moeier en futloos. Moeite met opstaan. Uiteindelijk kon ik mijn vrouw niet meer bijhouden met fietsen terwijl ik aan wielrennen als hobby doe. Mijn benen voelde opeens dood aan als ik meer kracht wilde zetten (later wist ik dat dat aan mijn rode bloedcellen -HB lag; die waren al veel te laag geworden) Toen wist ik dat het echt fout zat. Alleen nog niet wat.

Stom genoeg wist de dokter het dus ook niet. Bloedcontrole gedaan voor ook Pfeiffer of andere virussen. Echter wel 3 x naar de dokter gemoeten, omdat ze er niet uit kwamen. Inmiddels had ik zeer grote klieren in mijn nek gekregen. De dokter drukte er zo hard op dat het wel "pijnlijk" werd. Tegelijk zat ik op internet zelf te zoeken naar wat ik kon hebben. En tot mijn schrik las ik dat klieren die geen pijn doen, duiden op kanker. Hodgkin, Non hodgkin of ergere soorten. Laatste bezoek naar de dokter: Die lachte nog vriendelijk dat er niets aan de hand was, want er waren geen virussen gevonden en geen Pfeiffer. Tot ik dus haar vertelde dat ik dan kanker zou hebben! En opeens viel bij haar ook het (niet meer bestaande) kwartje! Want later bleek mijn witte bloedcellen al te laag te waren, maar NIET verder onderzocht! En nog later hoorde ik dat dat niet eens had gemogen. Dat had Wel verder onderzocht moeten worden. Als ik het Zelf dus niet had ontdekt... Was ik al dood geweest. Gekke gedachte hé. Helaas nooit een oprecht excuus van deze huisarts en al haar stagelopers gehad. Want de laatste 2 dokters voor onderzoek waren stagelopers!!! Dus mensen, vertrouw je dokter NOOIT 100%. De dag voordat ik meteen het ziekenhuis in moest, moest ik zelf verplicht nog naar de Arbo "arts". Tja die vond het er ook wel apart uitzien.
Luister naar jezelf en je eigen gevoel en ga naast de dokter, op eigen onderzoek uit. Natuurlijk niet te overdreven dat je meteen denkt dat je dood gaat, maar bij serieuze klachten, je eigen mening en klachten even op internet opzoeken. Het heeft mijn leven gered. Want nog geen 2 dagen later zat ik al opgesloten in EMC-Rotterdam voor chemo-therapie tegen ALL. Bij geen ingrijpen was ik binnen 2 maanden al dood geweest. En na 1 maand al bijna niet meer te redden geweest. 

Al maanden het gevoel dat mijn conditie achteruit ging zonder duidelijke oorzaak en alles wat voorbij kwam kreeg ik ook (verminderde weerstand). Op vakantie in Kroatië kreeg ik een longontsteking en hoewel de symptomen hiervan door een antibiotica kuurtje verdwenen kon ik daarna geen 5 meter meer lopen zonder compleet buiten adem te zijn. Op vrijdag nog 1400 km naar huis gereden en gelijk de huisarts gebeld voor een afspraak op de maandag erna. Bloed laten prikken en 's middags stond de huisarts op de stoep met de mededeling dat ik de volgende dag in het LUMC verwacht werd voor een aantal onderzoeken maar dat gedacht werd aan leukemie. HB 3.6 dus mocht ik gelijk blijven en heb 3 zakken bloed gekregen. De vrijdag erna eerste opname en zaterdags gestart met de chemo. Inmiddels schoon zonder stamceltransplantatie!

Terugkijkend was het al aan de gang, zonder dat ik ook maar een moment aan kanker had gedacht. Drukke tijd met wisselen van werkgever, zomervakantie in aantocht etc. Tijd tekort om er teveel bij stil te staan, bij de verschijnselen dan. Last van enorme zweetaanvallen, klieren in oksel opgezet, oorontsteking die na 3AB kuren nog niet weg was, verslechteren van conditie (kon vlak voor diagnose amper nog 100 meter lopen zonder kapot te zijn) en als werkelijke trigger om naar de arts te gaan bloedverlies (stolsels vaginaal). We waren op vakantie in Nederland en zijn dezelfde zondagochtend naar Duitsland teruggereden via de HA post bij het ziekenhuis. Doorverwezen naar noodopname zkh en vrij snel te horen gekregen dat het bloedbeeld niet goed was, verdenking leukemie. s'avonds op de intensive care bloed en plasma gekregen en de volgende ochtend hadden ze een plek in het zkh waar een oncologische afdeling is. 3 dagen later diagnose ALL en op de 4 de dag als bonus de PH+ variant erbij. Dag 5 begon het chemo circus.

Reactie verwijderd want ik had in juni al gereageerd..... Chemobreintje?

Gr. Kientje