Sorry? Erkenning door herkenning!

21-01-2025 08:30 uur belt mijn man op onderweg naar zijn rekentoets voor verpleegkundige en zegt "sorry gisteren zag ik het niet meer zitten, alles lijkt nu zo zinloos etc etc"
Ja hij zat er gisteren helemaal doorheen. Samen flink gehuild en dat voelt juist zo oke. "Erkenning door herkenning"?
En dan een sorry??? Ik zeg ik ben zo blij dat je je onmacht deelt niet alleen met woorden. Dit hoort erbij dus niks geen sorry!!!
We gaan er iedere dag weer voor ook als het tegenzit of het niet meer zien zitten.
Zoals mijn ex vrouw zo herkenbaar duid: het is het moeilijkst voor de achterblijvende partner.
Die komt tzt thuis en riep voorheen onderaan de trap "hai lievie ik ben thuis" en zal dan stilte ervaren.
Hoe bereid je je daarop voor? En ja natuurlijk het leven gaat door maar dat neemt al die gevoelens en gedachten niet weg.
Eindigt eenzaamheid waar Erkenning begint?
Kortom ik ben ontroerd en blij en dat "sorry". Ik glimlach ernaar.
1 reactie
Dat grijpt mij ook naar de keel. De wetenschap dat mijn vrouw straks verder moet. Na een bijna compleet leven hebben we beiden elkaar gevonden. En straks zal zij van mij afscheid moeten nemen. Nu nog niet, maar wel zeker.