

Ik ben 52, getrouwd en een zoon van bijna negentien. Toen ik 48 was werd de diagnose borstkanker gesteld. Na vele operaties, chemo’s, bestralingen, hormoontherapie en hyperbare zuurstof therapie ben ik nu, na ruim vier jaar voor 50% aan het werk. Sta vol in het leven en momenteel weer in afwachting voor een oproep voor mijn vijfde hersteloperatie. Soms heb ik moeite met het combineren van mijn vorige leven met nu. Hier schrijf ik af en toe over zonder er doekjes om te winden. Dit zal vast en zeker somber overkomen maar dat ben ik niet. Ik probeer de andere kant na genezing te belichten. Dat dit niet altijd rozengeur en maneschijn is. Ook dat hoort bij het proces. Durven kijken naar de werkelijkheid en het accepteren van de veranderingen.