Humor en kanker gaan niet samen?
Hoi allen,
De afgelopen 8 maanden heeft mijn leven (en daarmee ook dat van mijn gezin) in het teken van darmkanker, chemotherapie, CT-scans, MRI en kijkoperatie gestaan. Vaak in het ziekenhuis, veel slechte momenten en de papa die ik was, kon (en kan) ik niet zijn voor mijn kinderen.
We hebben ons er dapper doorheengeslagen, onder anderen met behulp van humor. Het hardst konden wij lachen om de lieve kaarten die binnenkwamen die nét op het randje waren (K*TKANKER, We kunnen er wel omheen draaien maar het is gewoon K*T...). Ook het grapje over de 'kankerkaart' vond bij ons gretig aftrek. Als ik iets niet kon dan riep er altijd wel iemand 'jaja, je gebruikt je kankerkaart zeker?' Op een zeker moment hoefde ik nog maar naar m'n fictieve borstzakje te grijpen en een fictieve kaart te trekken om weer wat luchtigheid in de situatie te brengen.
Wat me opviel in deze hele periode dat er weinig 'kankerhumor' te vinden is in de vorm van boeken, grapjes, spelletjes, kaarten... Natuurlijk is kanker een zwaar en beladen onderwerp en is het niet iets om zomaar grapjes over te maken, maar het lijkt wel of humor uitgebannen wordt zodra het woord kanker valt.
Humor is voor mij en veel van mijn omgeving een manier geweest om 'het een plekje te geven'. Het is een deel van mijn verwerking en zorgt er voor dat er wat luchtiger gesproken kan worden over kanker.
Hoe is jullie ervaring hiermee? Ben ik de enige die dit opgevallen is of heb ik een iets te bijzondere vorm van humor?
137 reacties
Lang leve de humor hoor! Onlangs zij een vriend van mij: "wil je er over praten en delen? Oh nee, wacht dat delen doet die tumor al" Heerlijk om dan gewoon ff heel hard te lachen.
Ik lag op mijn verjaardag in het ziekenhuis toen er plotseling een levensbedreigende complicatie optrad waar ik dan ook direct met succes aan geholpen werd.
Toen mijn broer de volgende dag op bezoek kwam en ik daarover vertelde was zijn commentaar, als je het niet had gered was het wel makkelijk geweest, hadden we maar 1 dag hoeven te onthouden, dan was je verjaardag ook je sterf dag.
Ik vind galgenhumor helemaal geweldig. Mijn omgeving had in het begin wel moeite met mijn positieve instelling. Ik gebruik het te pas en te onpas ook om dingen niet te hoeven doen waar ik geen zin in heb, want ik ben nu eenmaal erg ziek.
Ik heb een hele dikke wang maar dat komt doordat ik aan het hamsteren ben, mager en gezond is mijn antwoord op de vraag hoe het met me gaat.
Mijn vroege dood lijkt onvermijdbaar, hoewel ik soms wel een twijfel, en daar ga ik dus niet tegen vechten of bij de pakken neerzitten.
Eddy
Humor is zeker iets wat onmisbaar is bij kanker, trouwens, bij alle dingen in het leven. Dat mis ik helaas bij heel veel blogs. Veel blogs verhalen alleen van de behandeling en de narigheid. Ik schrijf over alles wat ik meemaak, niet altijd over kanker en probeer er humor in te verwerken. Gelukkig is mijn leven nooit saai.
Volgens mij vinden veel mensen het prettig om narigheid van zich af te schrijven.
Dit werk bij mij niet zo. Ik focus me liever op lol, plezier en humor want ook mijn leven is nooit saai. Ik houd een boekje bij met alle grappige, verbaasinwekkende en bizarre dingen die door borstkanker op mijn padje komen. Wat een mindfu*k zeg, krijg opeens een beste bos tulpen van de ex-vrouw van mijn man! Ze negeert me al 9 jaar (ja, ik ben bonusmoeder) en nu ineens een bos tulpen en een lief kaartje! (Was alleen een beetje borstkanker voor nodig denk ik dan (beetje zwarte humor, ook leuk) En zo zitten mijn dagen ineens vol met dit soort momenten en momentjes. En dat opschrijven maakt mij blij.
Leve de Humor Zweef!!!!
Hey Zweef,
In mijn blogs schrijf ik wat ik meemaak en ervaar hopend dat anderen er iets aan hebben. Ik kom ook wel eens humor in het ziekenhuis tegen en daar schrijf ik ook over. Ik vind humor tijdens een zware behandeling belangrijk.
Neem deze : komt een zuster op kamer, er lag een mevrouw op het andere bed. Ik grap tegen de zuster “ is goed mevrouw Jansen “ Reageert mijn buurvrouw “ Hee, ik heet ook Jansen.” Een lachwekkende situatie waar we allen om gelachen hebben.
Toen ik in het ziekenhuis lag en de internist mijn gezin bijeen riep voor een familie gesprek:
”terminaal en niks meer aan te doen” kon er nog steeds gelachen worden.
mijn dochter zei:” goh nu we tóch allemaal bij elkaar zijn kunnen we net zo goed lootjes trekken voor de kerst.
waarop mijn zoon zei:” maar dan moet ons mam wel snel kadootjes gaan kopen anders heeft er iemand straks niks!”
ik lach dubbel! Heerlijk dat we dat kunnen met ons gezin.
Humor is zo belangrijk. Nou is dat bij mijn kanker wat makkelijker, anuskanker.
Dus ja, absoluut de kanker kaart. Niet te vaak, maar wel goed getimed. Soms maakt mn vriend zn zin niet eens af en doet t voor me.
Ik heb 33 bestralingen gehad op met weekenden vrij. Bij het mst Enschede moet je je vanaf de speciale parkeerplaats via een intercom melden. Dus ik probeerde elke dag wat anders te zeggen, zoals: ik ben hier voor de brandstapel, hier voor de tattooshop enz. Ik was jammer genoeg de enige samen met mn vader die er om moest lachen.
Met oud en nieuw was het rondsturen van Fokke en Sukke zalig uiteinde kaartjes.
Een vriend van me maakt vaak de leukste woordgrappen waarna zn vrouw haar hand voor haar ogen houdt. Ik kan er zalig om lachen .
Dus blijf vooral lachen.
Ik raakte even door je geïnspireerd en ging samen met mijn vriend ook ff brainstormen wat je de poort kan zeggen. Heel hard gelachen :)
Ik weet niet of t bij jouw ziekenhuis hetzelfde is, maar kwam er op t eind achter dat het een beveiligingsbedrijf is die aan de intercom zat..hahahha.
Na de laatste bestraling heb ik een bedankkaartje achtergelaten bij radiologie getekend 'winnie de poo' . Bijnaam die ik mezelf daar had gegeven omdat ik daar met alleen een top aan rondliep. Konden ze hartelijk om lachen , ook als ze dat mochten gebruiken tegen me .
Ik heb bijna 3 jr geleden zaadbalkanker gehad. Operatie; bal uit de zak.
Nou, die chirurg kon er geen bal van! Wat een ballentent hier zeg! Enz enz, bedenk de spreekwoorden en gezegden over ballen maar 😂
Met collegas pitch en putten en tijdens de verdeling van de ballen zeggen; ik heb er 1 extra nodig. 😂
Tijdens de chemo periode was het goed toeven in wellness UMC Utrecht…. En de cocktails, heerlijk! Mocht ze alleen niet proeven…😅
Ach, humor houdt je op de been, heerlijk en broodnodig!
Op een avond speelden wij met z'n vieren Triominos. Toen mijn zus de volgende opmerking maakte tegen mijn man:
Zeg...jouw vrouw heeft er nog maar één! Dát weet hij al een tijdje hoor, was mijn antwoord.
Wij hebben tranen gelachen, zowel mijn zus als ik hebben borstkanker gehad en hebben er dus beiden nog maar een!
Haha, heerlijk al die reacties! Ik snap het helemaal.
Mij hield zwarte humor ook op de been hoor!
Mijn koelkast maakte veel geluid, ik dacht dat hij het ieder moment kon begeven. Dus ik vertelde iedereen dat ik benieuwd was wie er eerder de pijp uit ging, ik of die koelkast. 3 Jaar later leven we inmiddels beiden nog.
Mijn maag is wel verwijderd, maar hé... wie kan er zeggen dat je op een operatietafel bent ontmaagd? :-) Deze durfde ik dan weer niet tegen mijn arts te vertellen, haha. Al denk ik dat hij die grap vast al zelf eens had bedacht of gehoord
Maarre... die kankerkaart... kunnen we die niet zelf ontwikkelen? Als ansichtkaart, of in een kaartspel of kwartet.
Lijkt me leuk! Leuk kadootje! Ik heb hem ook vaak gespeeld hoor.
Het zal persoonlijk zijn. Ik heb uitgezaaide prostaatkanker, dus niet te genezen. Dat is een mega-klap, zeker omdat ik superfit was, goed at en mezelf prima verzorgde.
Ik had van de hele toestand depressief kunnen worden, maar ik zeg vaak 'dat is niet gelukt'. Lastig had ik het wel en angst had ik ook. Maar ik bleef altijd licht zien, er was voor mij kennelijk een weg om ermee om te gaan. En dat was ook met lichtheid, humor. Het leed en ongemak van lekke banden, plotse regenbuien, weigerende techniek bleef net zo irritant of kostelijk als altijd.
En er kwamen nieuwe mogelijkheden, kansen en activiteiten. Mooie dingen die ik anders nooit had beleefd. Zo ging ik met mijn loopmaatje rennen. Ik moest vanwege de chemo's waar ik middenin zat intervallen doen, zij fietste (vanwege) een blessure met me mee. Het werd een ongecoördineerde loop in wisselende galop waarvan we enorm genoten. Bij terugkomst keken we elkaar aan en zei ik: krijg een vreselijke ziekte en je maakt de mooiste dingen mee.
Humor is ook een rode draad op mijn blog erikhuisman.wordpress.com, in mijn twee 'Mallemolen'-boeken die als ondertitel 'een prachtig kankerjaar' en 'een machtig kankerjaar' hebben en bij de lezingen die ik geef bij o.m. centra voor leven met en na kanker.
Als ik in de piepzak zit vanwege de mogelijke bijwerkingen van de hormoontherapie - één ervan is haaruitval - dan ontkom ik er toch niet aan om erachter te schrijven 'nóg meer haaruitval?' (Mallemolen 10b). En als er met een pook van een naald een depot testosteronremmer in mijn buikvet moet worden geprikt, dan heb ik daar de volgende dag nog last van; de prik leidt tot weefselschade, wellicht is mijn buikspier geraakt. Niettemin noteer ik vrolijk de ontzetting van de prikdame; buikvet ontbreekt bij mij vrijwel (Mallemolen 22).
Humor is heerlijk.
Gisteren kwam ik een oud collega tegen tijden het vrijwilligerswerk. Ze zei ik vind je er zo goed uitzien. Waarop ik antwoordde dank je wel had ik jaren eerder moeten doen een hersentumor..., Ze was even geschokt maar kon er ook wel om lachen toen ze van de 1e schok bekomen was
Beste Murdocki,
Dank voor je vraag. Heel herkenbaar dat dit een ingewikkelde mix is. Het ingewikkelde is dat er grote verschillen zitten tussen mensen en dat humor pas leuk is als de ander dat OOK leuk vindt. Maar ik ben VOOR!!!! Ik heb inmiddels ruim 4 jaar een ongeneeslijke vorm van kanker en een beetje luchtigheid mag best op zijn tijd. Ik ben overigens een boek aan het schrijven over/voor ongeneeslijke mannen en daarin zal ik ook de nodige luchtigheid komen:).
Het komt uit in juni en gaat 'Als je echt de Sjaak bent!' heten.
Kasper
Dag Kasper,
Mooie titel in ieder geval nu al "Als je echt de Sjaak bent" ben reuze benieuwd. Meldt het aub op kanker.nl wanneer het verschijnt.
Mvg. Bart S.
Dank je Bart, dat zal ik zeker doen!
Ha Murdocki en alle anderen!
Wat een goed onderwerp! Het lijkt inderdaad niet kunnen, maar ook wij maken harde grappen. Bijvoorbeeld mijn vrienden zeggen:
- vriend: Steef, jij kan toch bijna alles!
- ik: Nou, dat is iets teveel maar ik doe mijn best
- vriend: ik weet iets wat jij niet kan..
- ik: Oh, ik ben benieuwd!
- vriend: 70 jaar worden! (ik ben 56 jaar en vooruitzicht is op zich niet best..)
Keiharde zwarte humor! En over humor en kanker gesproken. Mijn vrouw (toekomstige weduwe) en ik treden op woensdag 21 juni 2023 op in theater de Vest in Alkmaar.
Wij zoeken nog mensen die ons kunnen helpen... Zoals iemand voor de PR of iemand die als gastheer/vrouw kan optreden tijdens deze dag. En we hebben ook mooie plannen voor een stichting voor mensen met kanker...
Dus kom naar het optreden of laat een bericht achter als je op de één of andere manier kan en wil helpen!
Check: https://www.ikbenerzekerbij.nl of Home - Voorstelling 'kanker, de Keuze... (ikbenerzekerbij.nl)
Steef
Ach ja , Kanker krijgen is kanker hebben , Het lijkt een beetje op een op hol geslagen griepje .
Het verschil tussen Kanker en Covid . Alle twee afwachten , of die trein het kopstation bereikt .
even los van kanker, waar gebeurd: waar ik woon stond ik in de lift en constateerde dat een vrouw die ook in de lift stond dat ze slechtziend was, ik zei tegen haar: een blinde kocht bij de Gamma een velletje schuurpapier, hij wreef er over en zei: wat is dit fijn geschreven, ze lachte pakte een opvouwbare blinden geleidenstok uit haar tas en tegen mij: bij 1 ringetje ben je slechtziende, bij 2 ringetjes ben je blind, en bij 3 ringetjes is de hond ook blind ...
Heb al kanker sinds 13 Mei 2021, en ook ik vind humor 1 van de belangrijkste eigenschappen die je helpt om met deze klote ziekte om te gaan. En galge humor hoort hier zeker bij. En ik zeg vaak dat ik van alles kan doen, want dood ga ik toch al. Nee joh, houd alsjeblieft je humor in leven...... ook al heeft de omgeving er moeite mee, dat is dan jammer voor hun. Carpe Diem!
Fantastisch dat steeds meer mensen positief met KANKER omgaan net als jij heb ik longkanker en nog steeds schoon nadat ik wat long in geleverd heb (30%) en vorig jaar kreeg ik GRATIS lymfeklierkanker inmiddels bestraald in de lies en met succes het is weg en in mijn buik die hou ik nog ff warm.
Met uitgezaaide slokdarmkanker dus palliatief ga ik elke 4 weken naar de huisarts die me zeker goed begleid en altijd een zorgelijke blik heeft. Toch kreeg ik hem aan het lachen.
Na ruim 4 maanden niet of nauwelijks kunnen eten was de pijp weer open na chemo/radiatie en nam ik het er lekker van om weer te kunnen eten.
Zegt de dokter, wat zie ik krijg je een buikje? Mijn antwoord: Ben je ook al bang dat de deksel niet dicht kan?
Hi,
Humor is zeker belangrijk en ook hoe he in het leven staat en in je ziekte, ik heb mijn blog ook genoemd naar DRIE op een rij.
Met een knipoog uiteraard, 8 maanden na mijn operatie kreeg ik het zakje binnen voor het bevolkingsonderzoek naar darmkanker, ik zei dan ook als het gesprek erop kwam dat ik toch GVD niet vier op een rij zou hebben.
Prostaat, Blaas en als toegift Longkanker was wel genoeg.
Een gepast grapje op zijn tijd moet kunnen , wel moeilijk dat sommige het verkeerd opvatten. Helaas voor hun.
Zo is er wel makkelijker mee om te gaan ook voor familie en vrienden.
Blijven lachen 😂
Het is al erg genoeg.
ha ja,
Ik vind het moeilijk om met de gevoelens van de familie rekening te moeten houden. Het schijnt dat ze zich niet beseffen dat mijn uitgezaaide prostaatkanker nog niet te genezen is. Alleen dankzij de pamorelin houdt de kanker zich rustig, wat ik ze ook verteld heb. Het kwartje wil niet vallen !
het kwartje valt misschien wel, maar in een diep zwart gat. Ik zie dat bij onze zoon ook gebeuren (onze dochter is realistischer). Mijn man is ongeneeslijk ziek en heeft uitgezaaide darmkanker. 3 jaar lang heeft de chemo/immunotherapie de uitzaaiingen, die eerder zijn weggehaald en teruggekomen, met succes neergeknuppeld. Nu werkt de therapie niet meer met als resultaat weer een uitzaaiing in de lever. Zoonlief is daar toch een beetje door in slaap gesust en zat ook jaren in een soort van rationele ontkenningsfase. Maar langzaam moet hij toch aan zichzelf toegeven dat, zoals mijn man zelf zeg, het niet de vraag is OF hij er aan dood gaat, maar meer wanneer. Voor mensen om de patiënt heen is dat natuurlijk heel erg verdrietig en ter zelf bescherming schieten mensen dan in de ontkenning. Mijn moeder is 8 jaar gestorven aan alvleesklier kanker en als enig kind moest ik weten wat ze wilde, begraven of cremeren. In het hele jaar dat ze ziek was, heb ik dat wel 8 keer gevraagd. Ik was t welke keer weer kwijt. Ik wilde er niet aan, dus t kwartje viel niet op de goede plaats. Heel raar. Probeer er toch over te praten en zeg ook dat U het moeilijk vind dat het lijkt of ze t niet serieus nemen. Maar ik denk ook dat ze zichzelf ook willen beschermen tegen t verdriet die de situatie geeft. Veel sterkte, Lenny
Ik herken een aantal dingen die je noemt. Toen ik in september 2022 de diagnose 'palliatief' door uitgezaaide darmkanker kreeg had ik zelf niet door dat ik zo ziek was. Mijn manier om met die schok om te gaan was het hanteren van (in andermans ogen) zwarte/sarcastische humor. Het hielp mij om geleidelijkaan te wennen/om te gaan met de diagnose. Ook maakte het de omgeving (vrienden, collega's, familie) makkelijker om erover in gesprek te gaan. Het nam de terughoudendheid bij mensen wat weg.
Sommige mensen zijn wel wat geschokeerd, maar is het niet beter er zelf grappen over te maken? Het blijft zo toch wel bespreekbaarder...
Ik dwing mij te pletter . Mijn zusje vond eens een pol met allemaal 4 tjes
Die heeft ze uitgestoken .en mee genomen .
Als je zo heet , heb ik het gevoel dat ik meer geluk heb dan andere mensen
Ja die Geluk heten . die maat van je best doen .
Nou gewoon jezelf zijn en je eigen geluk zien te vinden tussen al die ongelukkige mensen om je heen .
Geluk past in een klein doosje . ( het zaad van het klavertje is heel klein )
Probeerde even in de tuin een luchtje te scheppen en hoorde binnen roepen is die ouwe er al vandoor?
Nog even niet, maar als je me straks zoekt. Mijn foto staat wel op de kist.
Owww herkenning! Ik weet ook niet hoe ik hier zonder humor mee om zou moeten gaan. Vooral zwarte galgenhumor, maar dat is alleen bij mensen die heel close staan.. gezien ik anderen ook niet wil shockeren. Ik neem naar de chemo’s ook het liefst m’n beste vriendin mee, hij kl*te ik me ook voel.. zij doet altijd wel iets waardoor ik toch even moet lachen. Zoals je ook aangeeft, het is allemaal al zwaar zat.. ik vind het heerlijk om het dan licht en luchtig te houden. Zelfs op de spoedeisende hulp heb ik de tranen over m’n wangen gehad van het lachen.. we moesten tussen onderzoeken en scans door lang wachten door spoedgevallen, waardoor we beide melig werden. Achteraf vind ik dat zo’n mooie herinnering. Mijn motto tijdens dit proces is dan ook ‘met humor en lol, houdt je het langer vol’.
Ik vind dat humor het allemaal wel luchtiger kan maken, waneer het in eerste instantie uit jezelf komt. Als ik een trekje van een sigaret neem en zeg ‘ach, een beetje extra kanker kan geen kwaad’ vind ik een beetje zelfspot wel kunnen.
maar wanneer mensen ongevraagd harde grapjes maken over kanker, naar mij toe gericht, om het ‘grappig te maken’ kan het bij mij wel eens in het verkeerde keelgat schieten. Eigenlijk alleen van 1 bepaalde vriend nu ik er over nadenk. Die maakt gewoon ongepaste en gemene grappen over mijn ziekte en van hem kan ik het niet hebben.
Humor, zelfspot, lachen kan de lading wegnemen.
Humor om anderen vind ik moeilijk te verdragen.
Ja precies dit… tenzij je het kan hebben (en het je aan het lachen maakt) van een bepaald persoon en hij of zij dat weet.
Cynisme
Vandaag werd er weer een voorraadje Tena-men afgeleverd; blijvend hele lichte incontinentie na prostaatkanker-operatie. Ontlokte mij bij ‘t bezorgen de opmerking…..’ha fijn….kan ik weer lekker in mijn broek piesen…..’
😂😂 heerlijk!
Ach tegenwoordig zeg ik ik heb KANKER en weet je wat helemaal GRATIS voor nop niets voor hoeven doen zomaar gekregen tjonge tjonge dat komt ook niet elke dag voor vaker dan prijs in een loterij.Lol.
Iemand vroeg mij laatst of ik al uitslag nav een controle had. Mijn reactie: “ja, heb allemaal rode vlekken op mn been”.
zijn reactie; “ff serieus, weet je al wat”?
Hahhahaha, ik vond het leuker dan hij.
Wat fijn om dit topic te lezen. Ik ben een positief ingesteld mens, ik hou niet van negativiteit maar wel van humor op het randje. Het is dan ook geen verrassing dat mijn tumor triple positief is :’)
Een paar dagen na de diagnose gebeurde er iets waarop mijn man uitriep “krijg nou tieten!” Gevolgd door: “of kan dat nu niet meer?”. Waarop ik antwoordde: Als ik kies voor amputatie over een half jaar is ie misschien nóg beter.
Ik moet nog starten met de chemo/immunotherapie en tijdens een lunch eerder deze week wees iemand mij op een haar aan mijn mes en mijn directe reactie was ‘jeetje begint dat nu al’? Heerlijk om zo te kunnen lachen om verdrietige vooruitzichten.
Natuurlijk voel ik verdriet en angst maar als ik niet regelmatig lach heb ik die tumor ook en zijn mijn dagen een stuk minder leuk.
Ik hou van jullie voorbeelden, dank voor de lach op mijn gezicht!
Helemaal niets is ook niks . geef mij maar een melanoompje . eentje met zoute drop er in .
Zo bedoel ik te leven , Leven is al moeilijk genoeg , tenslotte ga je er dood aan..
Ik hang aan het leven als een boom aap aan een tak .
Maar ik weet , ik heb tot nu mijn best gedaan , Ook dat was natuurlijk best wel goed fout ..
Je ziet taal is de spiegel van de ziel ,
en hij rimpelt wel eens in de stormwind , van het denken .
Leven is veel vaker lachen als je dat zelf toestaat .
Giel Klaver .
Nu alweer 30 jaar geleden , eigenlijk ben ik de exacte datum vergeten .
Oogmelanoom . vooruitzicht , minderzicht. en juist in vooruitkijken , Maar dat hoefde toch niet met dat vooruit zicht.
Toen was het nog heel anders .je hoefde nog net niet mee te helpen . met het monteren van een hoog radioactief . plaatje achterop je oogbol .
Ik heb de naam Klaver . nou dacht ik geluk ?? zal wel wat minder intens zijn of worden . de meesten gaan er dood aan . een oogmelanoom .
Hadden ze niet tegen mij gezegd . wel tegen mijn echtgenote , die kon daar niet tegen . toen ik
zo een 20 jaar verder in het bestuur mocht zijn van Oogmelanoom . Ik nam het mee naar huis .
en dan te denken dat veel mensen onhandig moeten leren leven met een oog te kijken .
Maar een streek die een vriend leverde . Hij gaf mij een houten puzzel spel . Toen in de begin met een afgeplakt oog , zo een spel waar je echt twee ogen nodig hebt . Hij had pech dacht hij veel later . ik mocht kiezen , :
Kiezen bij kanker . ja is ook mogelijk , oog er uit , of die bestraling , en blind worden .
Dat wist die vriend , en daarom dat spelletje . Hij bedacht wat heel gemeens , haal dat spelletje uit elkaar
en zette het zo in elkaar dat het mij nooit zou lukken . dat spel te spelen . tot de oplossing .
Nou Hij had pech . ik niet .Ik bleef kijken , en ging nog steeds niet dood .
En Kwam er achter dat hij dat spelletje had verklooid .
Ik heb het hem wel verteld .
Humor lijkt mij altijd een juiste ijsbreker! In welke confronterende situatie dan ook. Zeker als er jongeren mee gemoeid zijn of om het luchtiger te maken als mensen in je omgeving het moeilijk vinden er iets over te zeggen. Voor mij werkt humor heilzaam. Lachen is een goed medicijn. En samen lachen, verbind.
Humor houdt me op de been, en soms een beetje scherp. Ik vind het jammer dat onze volksziekte nummer 1 met zo veel taboe is omgeven. Toch even een mopje.
Een terminaal zieke patiënt bij de dokter " Dokter, hoe lang heb ik nog ? " Nou meneer de praktijk sluit om half vijf omdat mijn vrouw om zes uur het eten klaar heeft.
Ik merk bij de chemo-sessies die ik heb vooral in een zaal voor zes personen dat we elkaar een beetje zitten aan te gapen en een gesprek is moeilijk op gang te brengen of mensen storen zich eraan dat het niet stil is, brrrr.
Grtz, Victor
Ai……Victor…heel vervelend dat mensen een beetje stommetje zitten te spelen……ik zie drie mogelijkheden……1 een keiharde grap (zoals ik hier eerder ergens las)…’nou daar zijn we weer, weer niet gelukt om dood te gaan’….2 gewoon bespreekbaar maken…vinden jullie het prettig om helemaal niks tegen elkaar te zeggen, we zouden steun aan elkaar kunnen hebben…..3 als dat allemaal niet werktik weet niet of het tijdens de behandeling kan/mag…maar oortjes in met een podcast ofzo
sterkte ermee Victor…..en zoals wij dat in ‘t noorden zeggen ‘kop d’r veur’
ik ging wel eens met mijn man mee naar de chemosessies. Maar inderdaad het is een zwijgzame boel. Maar dat heeft waarschijnlijk ook wel zijn reden. Er zijn mensen die bang zijn, er zijn mensen die zich zo ziek als een hond voelen, mensen die net hebben gehoord dat hun bloed niet goed is en mensen die introvert zijn en gewoon op hun laptop willen staren en he-le-maal geen zin hebben in een praatje. Zo'n exemplaar is mijn man :D. Of dan een harde grap (die wij allebei kunnen waarderen en maken) de oplossing is waag ik te betwijfelen. Waar ik nog bij wil opmerken dat ik wel verschil merkte waar je zit. In "ons" ziekenhuis heb je de dagbehandeling, waar de sfeer kalm, rustig en een soort van raar gezellig is en als het druk is, een gewone ziekenhuiskamer met 4 stoelen. Daar was de sfeer meer gespannen. Vreemd maar waar. grts, Lenny
Het zou best zo kunnen zijn dat het al geschreven is ,
Maar het volgende , heb ik kunnen zeggen , tegen een van een groep mensen ,
die het woord KANKER ' LIJER ' te pas en te onpas gebruiken .
Ik zei terug . Ik wel maar jij , gelukkig NIET.
Daar moet hij over nadenken .
Hoi!
Wij zijn misschien wel mega erg in humor en de kanker. Tijdens gesprek ivm Petscan “ is het handiger om te zeggen waar het niet zit? Bent u dan sneller klaar?”
Mijn man zei altijd dat hij 30 jaar bij mij wil blijven ( wij hebben net 5 jaar verkerings) . Dat gaat hem niet worden gaf de uroloog aan “ als je dan nog even de schuur opruimt dan zet ik je daar neer”.
uitspraak van de man “kank er wat aan doen?” Uitspraak van mij als hij iets niet wil doen “ je hebt kanker hè geen polio”.
Voor de crematie willen we hem volproppen met mais….
Neefje kwam aan maar naast de mais kunnen we toch wel even n nitraatbommetje erbij doen, met een knal eruit. Mijn antwoord “ dan hoeven we hem ook gelijk niet meer uit te strooien”.
En ja we weten hoe erg we zijn. Houdt ons wel op de been want mensen wat is het een klote ziekte..